သမုိင္းမ်ားအရ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ေရွးဘုရင္မင္းမ်ားလက္ထက္တြင္ ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈ မရွိခဲ့ေပ။ သုိ႔ေသာ္ ၁၈၈၆-ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္တုိ႔ျမန္မာျပည္ကုိ သိမ္းပုိက္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာတရုတ္နယ္စပ္ တြင္ ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈ ရွိလာခဲ့ၿပီး ၁၉၀၉-ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၌က်င္းပေသာ ႏုိင္ငံတကာ ဘိန္းညီလာခံႀကီးမွ တရုတ္ႏုိင္ငံရွိ ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ပိတ္ပင္တားဆီး လုိက္ရာ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးသူမ်ား၊ ထုတ္လုပ္ေရာင္း၀ယ္သူမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕လာၿပီး တရုတ္ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ရွမ္းကုန္းျမင့္မ်ားတြင္စုိက္ပ်ိဳးကာ ျမန္မာျပည္တြင္ေရာင္း၀ယ္မႈ စတင္ျပဳလုပ္လာခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္အစုိးရသည္ ရွမ္းျပည္ဆုိင္ရာ ဘိန္းဥပေဒကုိ ျပဌာန္းကာ ေတာင္သူမ်ားကုိတရား၀င္ ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ထြက္ရွိေသာ ဘိန္းမ်ားကုိလည္း အဂၤလိပ္အစုိးရမွ ၀ယ္ယူေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈသည္ ၁၉၄၈-ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရရွိခ်ိန္ အထိ တရား၀င္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္လည္း အဆက္ဆက္ေသာအစုိးရမ်ားမွ ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးမႈကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ တုိက္ဖ်က္မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈမ႐ွိဘဲ စုိက္ပ်ဳိးမႈသာမက ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးသုံးစြဲမႈအထိပါ ပုိမုိျမင့္မားလာခဲ့ပါသည္။
ဘိန္းကုိ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းသဖြယ္ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္လာေသာေၾကာင့္ ယေန႔လူ႔ပတ္၀န္းက်င္အသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္ ျပႆနာေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေျဖ႐ွင္းေနရပါသည္။ စာေရးသူ၏ေဒသတြင္ ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးမႈသည္ ယခင္ကထက္ ေလ်ာ့နည္းလာေသာ္လည္း ဘိန္းသုံးစြဲမႈ၊ ယာမေဆးျပားမ်ားသုံးစြဲမႈသည္ ယခင္ကထက္ ပုိမုိ၍ သုံးစြဲလာၾကသည္ကုိ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စိတ္မသက္သာစြာ ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ ဘိန္းသုံးစြဲျခင္း၊ ယာမေဆးျပားသုံးစြဲျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ခုိးမႈမ်ား၊ လုယက္မႈမ်ားလည္း ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စိတ္မသက္သာစြာ ၾကားသိေနရပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ဘိန္းသုံးစြဲျခင္း၊ ယာမေဆးျပားသုံးစြဲျခင္းတုိ႔၏ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာမ်ားသည္ ခုိးမႈ၊ လုယက္မႈ မ်ားမွတဆင့္ မိမိ၏ မိသားစု၀င္မ်ားကုိပင္ မိမိ၏မိသားစု၀င္ဟု အသိစိတ္မရွိေတာ့ဘဲ လူသတ္မႈမ်ားအထိပါ က်ဴးလြန္လာၾကသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္လာရၿပီး မိမိတုိ႔၏ ေနအိမ္တြင္ပင္ လုံၿခဳံမႈ မ႐ွိေတာ့သည္အထိ ျဖစ္လာသည္။ ဤသည္မ်ားသည္ ေ႐ွးယခင္က ဘိန္းစုိက္မ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈမ်ားကုိ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းသဖြယ္ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ခြင့္မ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲမ်ားျဖစ္ၿပီး ေခတ္အဆက္ဆက္အစုိးရမ်ားမွ ပေပ်ာက္မႈျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္း မ႐ွိေသာေၾကာင့္ ဤကဲ့သုိ႔ ဆုိးရြားလွေသာ အေျခအေနမ်ားအထိ ေရာက္႐ွိလာရျခင္းျဖစ္သည္ဟု စာေရးသူအေနျဖင့္ သုံးသပ္မိပါသည္။
ယခင္တြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးစုိက္ပ်ဳိးမႈအေျခအေန ျမင့္မားခဲ့ေသာ္လည္း သုံးစြဲမႈမ်ားတြင္ နည္းပါးခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးစုိက္ပ်ဳိးမႈမ်ားသည္ ေစ်းကြက္မ်ားက်ဆင္းလာသည့္ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ စုိက္ပ်ဳိးမႈေလ်ာ့နည္းလာေသာ္လည္း ေရာင္း၀ယ္ျဖန္႔ျဖဴးသုံးစြဲမႈအပုိင္းတြင္ သိသာစြာ ျမင့္မားလာခဲ့ၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲမႈသည္ အလြန္ပင္ႀကီးမားေသာ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္လာသည္။ စာေရးသူေနထုိင္ရာေဒသတြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲမႈေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ မိဘမ်ားကုိ ျပန္သတ္ျခင္း စာသည့္လူသတ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။ လူသတ္မႈ ျဖစ္ေပၚရသည့္ အေၾကာင္းရင္းသည္ စိတ္ၾကြ႐ူးသြပ္ေဆးျပားမ်ား သုံးစြဲမႈေၾကာင့္ လူ႔စိတ္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး စိတၱဇ႐ူးသြပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲႏုိင္ရန္ လုိေငြမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မူးယစ္ေဆးျပားမ်ား၊ ယာမေဆးျပားမ်ားကုိ အခ်ိန္အခါေနရာမေရြး ေစ်းသက္သာစြာျဖင့္ ရ႐ွိႏုိင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း စသည့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာ ၾကရသည္။ ယခင္တြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးကုိ ေငြးေရးေၾကးေရး တတ္ႏုိင္သူမ်ားကသာ သုံးစြဲႏုိင္ၾကေသာ္လည္း ယေန႔အခ်ိန္တြင္ အေျခခံလူတန္းစားမ်ားျဖစ္ေသာ တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စားသမားမ်ားလည္း သုံးစြဲလာ ၾကသည္အထိ ျဖစ္လာၿပီး ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းေနအရြယ္ကေလးမ်ားပါ သုံးစြဲလာၾကသည္ကုိလည္း စိတ္မေကာင္းစြာ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိလာရပါသည္။
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ စာေရးသူေနထုိင္ရာေဒသအတြင္း၌ မူးယစ္ေဆး၀ါးပေပ်ာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ေဒသခံအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သက္ဆုိင္ရာအစုိးရအဖြဲ႕မ်ားမွ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရဲတပ္မ်ားမွေသာ္လည္းေကာင္း အားႀကဳိးမာန္တက္ လုပ္ေဆာင္လာၾကသည္ကုိ အားရေက်နပ္မိပါသည္။ ေဒသခံအာဏာပုိင္မ်ားမွ မူးယစ္ေဆး၀ါးပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ေဟာေျပာေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ား ျပဳလုပ္လ်က္႐ွိၾကၿပီး ေဒသခံမ်ားမွ သက္ဆုိင္ရာရဲတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ား ေရာင္း၀ယ္ျဖန္႔ျဖဴးသုံးစြဲသူမ်ားကုိ ေဖာ္ထုတ္အေရးယူမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္ကုိလည္း အားရေက်နပ္မိပါသည္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးပေပ်ာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ သက္ဆုိင္ရာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ယခုကဲ့သုိ႔ အားတက္တေရာ ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္တြင္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ထဲထဲ၀င္၀င္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ျပည္သူမ်ားမွ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ မ႐ွိသည့္ကာလပတ္လုံးတြင္ မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္းမွ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ နည္းလမ္းေကာင္းမ်ားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေနေစကာမူ မူးယစ္ေဆး၀ါးပေပ်ာက္ေရးလုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္မႈရ႐ွိမည္မဟုတ္သည္မွာ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးပေပ်ာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အဓိကအခရာက်သည္မွာ ျပည္သူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။
မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏုိင္ငံတကာေလ့လာခ်က္မ်ားအရ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲသူမ်ားအနက္ အမ်ားဆုံးပါ၀င္ေနသူမ်ား၏ အသက္မွာ (၁၅)ႏွစ္မွ (၃၅)ႏွစ္ၾကားျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္လူလတ္ပိုင္းတို႔ အမ်ားဆုံးပါ၀င္ေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ပညာ႐ွာရန္ အသက္အရြယ္ႏွင့္ လုပ္အားအေကာင္းဆုံးအသက္အရြယ္တြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲၿပီး ထုိင္းမႈိင္းထုံထုိင္းေနျခင္းသည္ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္မ်ား ဆုံး႐ႈံးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ မူးယစ္ေဆး၀ါးပေပ်ာက္ပေရးလုပ္ငန္းကုိ အ႐ွိန္အဟုန္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၊ ေဒသခံ အဖြဲ႕အစည္း၊ ျပည္သူလူထုတုိ႔မွ အားေကာင္းေသာ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈတုိ႔ျဖင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါးပေပ်ာက္ေရးလုပ္ငန္းကုိ အခ်ိန္တုိအတြင္း ပေပ်ာက္ႏုိင္ေစရန္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ၾကရန္ စာေရးသူမွ တုိက္တြန္းေရးသားလုိက္ပါသည္။
Kka Sp
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS