တကယ္လုပ္လွ်င္ အဟုတ္ျဖစ္ႏိုင္သည္

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိူင္လ (၅) ရက္

“တကယ္ျဖစ္ခ်င္ တကယ္လုပ္၊ အဟုတ္ျဖစ္ရမည္” ဆိုေသာစကားကို ၾကားဖူးၾကေပလိမ့္မည္။ ၾကားဖူးရုံမွ်မက အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာလွ်င္ မိမိကလည္း တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူကို ဤစကားျဖင့္ အားေပးတိုက္တြန္း ေျပာဆိုဖူးေပလိမ့္မည္။

“ထိုစကားသည္ စကားမို႔ဆို၊ ပ်ားသို႔ခ်ဳိ” ဆိုသကဲ့သို႔ ခ်ိဳသာရုံသက္သက္ေျပာသည့္ စကားမ်ိဳး မဟုတ္။ ယုံၾကည္ခ်က္ခိုင္ၿမဲလာေစရန္ တိုက္တြန္းေသာ စကားျဖစ္သည္။

လူသည္ ေမြးဖြားစတြင္မည္သည့္ စြမ္းရည္မ်ားမွ မရွိေသး။ ဆာလွ်င္ ငုိမည္ နာလွ်င္ ငိုမည္ စသည့္ ငိုျခင္းတရားသည္ သူ၏ ဆႏၵေဖာ္က်ဴးမႈ သေကၤတ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္ေျဖးေျဖးျခင္းႏွင့္ တစ္ဆင့္ဆင့္ျခင္း အရြယ္ေရာက္လာေသာ္ ျမႇဴလွ်င္ရယ္ေမာတတ္လာသည္။ မမွိတ္မသုန္ၾကည့္လ်က္ အမိကိုလည္းေကာင္း၊ အဖကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိစားရေလ့ရွိေသာ အစားအေသာက္ကိုလည္းေကာင္း မွတ္လာသည္။

လူမ်ား ေျပာေလ့ေျပာထ စကားတစ္ခြန္းရွိသည္။ ထိုစကားမွာ “ေမြးလာစဥ္ကလည္းတစ္ေယာက္တည္း၊ ေသေတာ့လည္း တစ္ေယာက္တည္း”ဆိုေသာ စကားျဖစ္သည္။ ထိုစကားသည္ မွန္၏ မည္သူမဆို ေမြးလာစဥ္က တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သည္။ အမႊာေမြးမ်ားပင္လွ်င္ ေမြးသည့္အခ်ိန္ ကြဲျပားရေသးသည္။ တစ္ေယာက္တည္း ေလာကထဲ ေရာက္လာသူသည္ မိမိသာလွ်င္ မိမိဘဝကို ဖန္တီးမည့္သူျဖစ္သည္။ “မိမိကိုသာလွ်င္ မိမိ၏ မွီခိုအားထားရာ ျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါးသည္ မိမိ၏ အားကိုးရာ အဘယ္မွာျဖစ္လိမ့္မည္နည္း”ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ မိမိကိုယ္ မိမိအားကိုးလိုစိတ္မရွိဘဲ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အမွီအခို၊ အားကိုးအားထားရာမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္သူမ်ားသည္ မိမိဘဝကို ဖန္တီးႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ တကယ္လုပ္၍ အဟုတ္ျဖစ္ႏိုင္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ေရာက္ေစရန္ ျပည့္စုံရမည့္ အဂၤါ(၃)ရပ္ရွိသည္။ ၎တို႔မွာ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ဝီရိယျဖစ္သည္။

ကံ-ဆိုသည္မွာ ကမၼဟူေသာ ပါဠိမွလာေသာ ပါဠိသက္ေဝါဟာရ ျဖစ္သည္။ ကမၼကို “အလုပ္၊ အမႈ၊ ကိစၥ” ဟု အနက္ေပးသည္။ မိမိလုပ္ေဆာင္ေသာ အလုပ္သည္ မိမိအတြက္ကံျဖစ္သည္။ ထိုကံကိုလိုခ်င္လွ်င္ ကိုယ္တိုင္လုပ္မွရမည္။ မည္သူမွ် မိမိအတြက္လုပ္မေပးႏိုင္ေပ။

ကမၼ၏ အဓိပၸာယ္မွာ ဤသို႔ျဖစ္သည္။ လူတစ္စုတို႔မွာ ကိုယ္ျပဳသည့္ကိုယ္အမႈသည္ ကုိယ့္ကံသာျဖစ္သည္။ ကိုယ္လုပ္ႀကံေဆာင္ရြက္သည့္အတိုင္း ကိုယ္ခံရၿမဲ မလြဲျဖစ္ေခ်သည္။ ကံဟူသည္ မိမိျပဳလုပ္မႈ၏ အက်ိဳးဆက္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးေထြတို႔ကို မွန္စြာမေသြ၊ အေမြဆက္ခံရမည့္ သေဘာ သဘာဝသာ ျဖစ္သည္။ မိမိေကာင္းမႈကံျပဳလွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးခံစားရမည္။ မိမိမေကာင္းမႈကံျပဳလွ်င္ မေကာင္းက်ိဳးခံရေပမည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ျပဳသူအသစ္၊ ျဖစ္သူအေဟာင္းဆိုေသာ တရားသေဘာအရ မိမိ၏ အတိတ္ကံမေကာင္းမႈမ်ား ယခုအခ်ိန္၌ အကိ်ဳးေပးလာေသာေၾကာင့္ ဒုကၡႀကဳံခ်င္လည္း ႀကဳံရတတ္မည္။

ဥာဏ္-ဆိုသည္မွာ “သိျမင္တတ္ေသာတရား”၊ “သိျမင္ျခင္း”ဟုအနက္ေပးသည္။ မီးေရာင္၊ လေရာင္၊ ေနေရာင္တို႔အေပၚ ဥာဏ္ေရာင္က လႊမ္းမိုးသည္။ ပညာႏွင့္တူေသာ အလင္းေရာင္သည္ မရွိဟူ၍ ျမတ္မုနိ ေဟာၾကားေတာ္မူထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာကို ရေအာင္ရွာၾကပါ။ ပညာေကာင္းမွာ သုံး၍ မကုန္ႏိုင္ပါဟူ၍ ေျပာထားသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔၌ ဥာဏ္ရွိရမည္ ဆိုသည္မွာလည္း ပညာကိုရွာမွီးရန္ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ “ပညာ” ဟူသည္ကား အျပစ္ရွိမႈ၊ အက်ိဳးရွိမႈတို႔ကို ခြဲျခားသိစြမ္းႏိုင္ေသာ ဥာဏ္ျဖစ္သည္။ ပညာျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းျပဳျခင္းဆိုသည္မွာ အျပစ္ရွိေသာ အႀကံအစည္၊ အလုပ္အကိုင္၊ မေကာင္းေသာ အႀကံအစည္၊ အလုပ္အကိုင္တို႔ကို လုပ္ကိုင္ျခင္းသည္သာ တရားႏွင့္ေလ်ာ္စြာ အသက္ေမြးသူဟု ဆိုႏိုင္သည္။ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္စြာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳသူကိုသာ ပညာျဖင့္ အသက္ေမြးသူဟူ၍ ဆိုရေပမည္။

ဝိရိယ-ဆိုသည္မွာ “လုံးလ၊ အားထုတ္မႈ၊”ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ဝီရိယရွိရမည့္အရာ၌ ျခေသၤ့မင္း နမူနာကို ယူရေပမည္။ ျခေသၤ့မင္းသည္ သားေကာင္တုိ႔ကို ဖမ္းရာ၌ ႀကီးသည္ ငယ္သည္ သေဘာမထားဘဲ တူညီေသာ ဝီရိယျဖင့္ ဖမ္းေလ၏။ ယုန္ငယ္ကေလးကို ဖမ္းယူေသာအခါ ေသးငယ္ေသာ သတၱဝါ ျဖစ္သည္ဟူကာ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ဖမ္းယူျခင္းမရွိ။ ဆင္ေျပာင္ႀကီးကို ဖမ္းယူေသာအခါ၌လည္း ဤဆင္ေျပာင္သည္ အေကာင္အထည္ ႀကီးမားသည္ ငါအစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္၍ဖမ္းမွ သင့္ေလ်ာ္မည္ဟူ၍ လုံ႔လဝီရိယ ပိုမိုအားထုတ္ျခင္း မရွိေပ။ ဝီရိယ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္တရားမွာ ပ်င္းရိမႈ ျဖစ္သည္။ လူတိုင္းကံ၊ ဥာဏ္၊ ဝီရိယတို႔ရွိမွ ႀကီးပြားတိုးတက္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

ေလာကတြင္ အေသးအမႊားမ်ားကိုပင္ ေတာ္ရုံမလုပ္ႏိုင္ၾကသူမ်ားရွိၾက၏။ ထိုအထဲတြင္ မထင္မွတ္ဘဲ အခက္အခဲအက်ပ္အတည္းမ်ားကို တြန္းလွန္ေက်ာ္လႊားၿပီး သာမန္လုပ္ႏိုင္ျခင္းထက္ တကယ္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုသူေတြရွိသည္ဆိုရာတြင္  ထိုသူမ်ား၏ အရည္အေသြးမ်ားသည္ ခိုင္မာေသာ သႏၷိ႒ာန္ တိက်ခိုင္မာစြာ ျပ႒ာန္းမႈ ရဲရင့္တက္ၾကြေသာ လုပ္ေဆာင္မႈတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔ ဘဝထဲတြင္ မထင္မွတ္ဘဲ အခက္အခဲအက်ပ္အတည္းမ်ား ႀကဳံလာပါက ဇြဲ၊ လုံးလ၊ ဝီရိယ မေလ်ာ့ဘဲ မိမိဘဝ အားမန္မ်ားႏွင့္ ေနာက္မဆုတ္တမ္း ဇြဲသတၱိရွိရွိႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

မိြဳးပိုမူ     -  ပင္ေလာင္း  (စႏၱာခမ္း)
ကုိးကားခ်က္ - တကယ္လုပ္ႏိုင္တယ္၊  ဦးေအးခ်ိဳ (မဟာဝိဇၨာ)