“အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးေဖာ္ေဆာင္မွ လက္ေတြ႕ႏိုင္ငံေရးျဖစ္မည္”

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၂၀)ရက္

အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဆိုေသာအရာသည္ အမ်ိဳးသားေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးဟူေသာ အေၾကာင္းအရာေပါင္းစပ္ထားျခင္းေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဟု သံုးစြဲလာၾကသည္။ အမ်ိဳးသားေရးဟုဆိုရာတြင္ ဆိုင္ရာမ်ိဳးႏြယ္စု လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏အေရး၊ ဆိုင္ရာႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏အေရးဟု လြယ္လြယ္ႏွင့္ သိနားလည္ႏိုင္ပါသည္။ မိမိတို႔၏ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေရးပင္ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားေရးႏွင့္အတူ တြဲလ်က္ပါ႐ွိသည့္ ႏိုင္ငံေရးဆိုေသာအရာသည္ လူတိုင္းသိျမင္နားလည္ၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ လူတိုင္းႏွင့္လည္း ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနသည့္အေၾကာင္းအရာ၊ အေရးအရာပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အစိုးရကိုအတိုက္အခံလုပ္ျခင္း၊ အျခားသူကို ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္သည္ဟု မွားယြင္းသည့္ အယူအဆ႐ွိေနျခင္းမွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။ လြတ္လပ္မႈသည္ စည္းကမ္းမွလာေသာ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းသဖြယ္ ခံယူ၍ စိတ္ထင္ရာ ေျပာဆိုေဝဖန္ျခင္းထက္ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းကို အက်ိဳးျဖစ္ေစမည့္ လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္ကိုသာ လက္ခံက်င့္သံုးသင့္ပါသည္။

ႏိုင္ငံေရးသည္ မိမိႏွင့္မတူညီသူမ်ားကို ဆန္႔က်င္ရသည့္လုပ္ငန္းစဥ္မဟုတ္ဘဲ မတူညီေသာ ရပ္တည္ခ်က္မ်ား၊ သေဘာထားမ်ားအၾကားမွာ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခတစ္စံုတစ္ရာကို ႐ွာေဖြေရးသာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအမ်ိဳးမ်ိဳး၏ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္သည္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသာျဖစ္ေပရာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခတစ္စံုတစ္ရာကို မ႐ွာေဖြႏိုင္လွ်င္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသည္ ျဖစ္ႏိုင္စရာမရွိေခ်။ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးတိုင္းသည္ ၎တို႔၏ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကို လုပ္ေဆာင္ရန္ တာဝန္ရွိၾကေပသည္။ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးသည္ အေျခခံအခ်က္ ျဖစ္ေလသည္။ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးသည္ အင္အားျဖစ္ေစသည္။ အင္အားသည္ အရာရာတိုင္းအေပၚ အလိုအေလ်ာက္ လြမ္းမိုးေစႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ “စည္းလံုးျခင္းသည္အင္အား” ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္တြင္လာခဲ့သည္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကိုမဆို ကၽြႏု္ပ္တို႔အလိုအပ္ဆံုးသည္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးပင္ ျဖစ္ေလသည္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ပန္းတိုင္၊ အမ်ိဳးသားဘံုရည္မွန္းခ်က္ကို သြားရန္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးရွိမွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္။ ေခတ္စနစ္ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ စည္းလံုးရမည္သိသလို ေခတ္စနစ္ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကြဲၿပဲၿပိဳကြဲသြားႏိုင္သည္ကိုလည္း အသိဝင္ရပါမည္။ အမ်ိဳးသားစည္းလံုး ညီညြတ္ေရးသည္ ေရပက္မဝင္သည့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ျဖစ္ရန္လိုသည္။ မည္သူခြဲခြဲ ဒို႔မကြဲသည့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးျဖစ္ရန္လိုသည္။

ကမၻာတြင္ ႏိုင္ငံအလိုက္ ၎တို႔ႏိုင္ငံသည္ စီးပြားေရး အင္အားႀကီးႏိုင္ငံ၊ စစ္ေရးအင္အားႀကီးႏိုင္ငံ၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အားႀကီးႏိုင္ငံအျဖစ္ အစဥ္တည္ေဆာက္လိုေနၾကသည္။ ထို႔အတူ မတူကြဲျပားေသာ မ်ိဳးႏြယ္စုေပါင္းစံုႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနထိုင္သည့္ ႏိုင္ငံတြင္လည္း ေဒသအလိုက္၊ လူမ်ိဳးအလိုက္ ေဒသတည္ေဆာက္ေရး၊ လူမ်ိဳးတည္ေဆာက္ေရးသည္လည္း အၿမဲ႐ွိေနေပသည္။ လူမ်ိဳးတိုင္းသည္ မိမိတို႔လူမ်ိဳးကို ခ်စ္တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ခ်စ္တတ္ေန႐ံုႏွင့္ မလံုေလာက္ဘဲ ေဒသတည္ေဆာက္ေရး၊ လူမ်ိဳးတည္ေဆာက္ေရးဆိုင္ရာ လက္ေတြ႕ဆန္သည့္ ေဒသအက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရး၊ လူမ်ိဳးအက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေရးဆိုင္ရာ မူဝါဒႏွင့္အတူ ႀကိဳးစားလုပ္ယူႏိုင္မွသာလ်င္ ေဒသႏွင့္လူမ်ိဳးကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္တတ္ရာေရာက္ေပမည္။ မိမိလူမ်ိဳးကိုခ်စ္သလို အျခားလူမ်ိဳးႏွင့္လည္း ခ်စ္ခင္သင့္ျမတ္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္သည္။ အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီမွ ေပးအပ္သည့္အခြင့္အေရးမ်ားျဖင့္ မိမိတို႔၏ ျပဳမူေျပာဆိုေနမႈမ်ားသည္ မိမိတို႔အက်ိဳးစီးပြားကို ယုတ္ေလ်ာ့ေစသည္လား၊ အက်ိဳးစီးပြားကို ျဖစ္ထြန္းေစသည္လား၊ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္မႈကို ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္ျဖစ္ေစသည္လား ဆိုသည္ကို သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။

ယေန႔ ၂၁ ရာစုတြင္ ကမၻာသည္ ရြာျဖစ္ေနသည့္ ေခတ္သို႔ပင္ ေရာက္႐ွိေနပါသည္။ ကမၻာႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံ ခ်ိတ္ဆက္ေဆာင္ရြက္ၾကရသည္။ အမ်ားႏွင့္ကိုယ္ ညႇိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ရၿပီျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးအတြက္ ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ရေတာ့မည္။ ထို႔အတူ မိမိတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ မ်ိဳးႏြယ္စံုတိုင္းရင္းသားမ်ားအၾကား လူမ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ တန္းတူညီမွ် ျဖစ္ေရးအတြက္ ေပးဆပ္ျခင္း၊ ရယူျခင္းကို အခ်င္းခ်င္းၾကား ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးအေျဖ႐ွာ ရယူၾကရသည္။ ဤသို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံအေပၚေစတနာထား ေပးဆပ္ျခင္းႏွင့္အတူ အျခားတစ္ဖက္တြင္ တစ္က်ပ္တန္ရာ၊ ႏွစ္က်ပ္တန္ရာ ထိုက္သင့္သည့္ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားရပိုင္ခြင့္၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ ခ်ဥ္းကပ္ရပါမည္။ တစ္က်ပ္တန္ရာ ရလ်င္ပင္ မိမိတို႔အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ တစ္က်ပ္အျမတ္ပင္ျဖစ္သည္။ စစ္ေရးကို အေရးနိမ့္လ်င္ အခ်ိန္မေရြး ျပန္လည္တိုက္ယူႏိုင္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးအေရးနိမ့္လွ်င္ အခြင့္အခါေရာက္မွသာ မေသခ်ာ မေရရာမႈမ်ားစြာ၊ ျငင္းခံုမႈမ်ားစြာ၊ အမုန္းတရားမ်ားစြာနဲ႕သာ ျပန္လည္ရယူၾကရသည္။ လိုအပ္ပါက ေသြးထြက္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကိုပါ က်င့္သံုးတတ္ရသည္။ မိမိတို႔ ပအိုဝ္းလူမ်ိဳးအေနျဖင့္ ေဒသ တည္ေဆာက္ေရး၊ လူမ်ိဳးတည္ေဆာက္ေရးတြင္ လူတကာႀကိဳက္ ႏွစ္ေထာင္းအားရမႈ႐ွိသည့္ ေရေပၚႏိုင္ငံေရးမူဝါဒမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ မိမိတို႔ေဒသ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေရး၊ လူမ်ိဳးအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေရး၊ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ႏိုင္ေရး စသည့္လက္ေတြ႕ဆန္ေသာ မူဝါဒျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုအေျချပဳ၍ တစ္ေန႔တစ္ျခား ႀကိဳးစားတည္ေဆာက္မႈေၾကာင့္ ယေန႔ဆိုရင္ျဖင့္ ေဒသတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ၊ လူမ်ိဳးတင့္မႈမ်ားကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ေနရၿပီျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔သည္ အလုပ္ျဖစ္ေရးမူဝါဒႏွင့္ Action Speaks Louder than Words ခံယူခ်က္ျဖင့္ ႀကိဳးစားေဖာ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။

ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးတိုင္းသည္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးကို ဦးတည္ေဆာင္ရြက္မႈ ဟုတ္၊ မဟုတ္သည္ ၎တို႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚတြင္ ၾကည့္၍ သိႏိုင္သလို အထက္တြင္ဆိုခဲ့ပါအတိုင္း ေဆြးေႏြးဖက္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမႈတိုင္း မိမိတို႔၏ အမ်ိဳးသားရပိုင္ခြင့္မ်ား မည္မွ်အေပးအယူ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္၊ ေဆာင္က်ဥ္းေပးႏိုင္သည္ကို ေလ့လာ၍ သံုးသပ္ႏိုင္ပါသည္။ မိမိတို႔သည္ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာအခြင့္အေရးကို ရယူက်င့္သံုးၿပီး မိမိတို႔၏ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးကို ဦးတည္ေဖာ္ေဆာင္သြားႏိုင္ရန္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးေဖာ္ေဆာင္မွ လက္ေတြ႕ႏိုင္ငံေရးျဖစ္မည္ ဆိုသည္ကို ေရးသားလိုက္ရပါေတာ့သည္။

ခြန္ခမ္းတန္၊ စမ္းဖက္ေ႐ြ