ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား(၁၃၅)မ်ိဳး ရိွသည္ကို ျပည္ေထာင္စုအစိုးရေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စုအတြင္းရိွ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအားလံုးက ေသာ္လည္းေကာင္း အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံၿပီးျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳးေပါင္း(၁၃၅)မ်ိဳးထဲတြင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးသည္ လူဦးေရစာရင္းအရ ရွမ္းျပည္နယ္ထဲတြင္ ဒုတိယအႀကီးဆုံးတိုင္းရင္းသားအုပ္စုအျဖစ္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မွတ္ယူႏိုင္ပါသည္။ ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဘာသာတရားအလြန္ကိုင္းရိႈင္းၿပီး ရဟန္းသံဃာ၊ ဆရာသမား တို႔၏ ဆိုဆုံးမမႈကိုနာခံတတ္ၿပီးေသာ စည္းလုံးညီညြတ္မႈအားေကာင္းေသာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ဳိးလည္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတို႔သည္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ သစၥာရိွၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကို အလုပ္အေကြ်းျပဳသည့္ လူမ်ဳိးျဖစ္သကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေတာ္မွျပဌာန္းထားသည့္ ဒို႔တာဝန္အေရးသုံးပါးမ်ားကိုလည္း မည္သည့္အစိုးရလက္ထက္၌ပင္ျဖစ္ေစ အစဥ္အၿမဲ လိုက္နာက်င့္သုံးလာခဲ့ပါသည္။ အျခားေသာ ညီေႏွာင္တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္လည္း သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ၾကၿပီး စိတ္ထားမြန္ျမတ္လြန္းသည့္ လူမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။
ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတို႔၏ သမိုင္းေၾကာင္းအက်ဥ္းကို ျပန္ၾကည့္ရမည္ဆိုလွ်င္ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၀၅၇-ခုႏွစ္ သုဝဏၰဘူမိသထုံကို အေနာ္ရထာမင္း တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ အခ်ိဳ႕ေသာပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတိုု႔သည္ အခ်ိဳ႕သည္ သထုံမွအဖြဲ႕(၃)ဖြဲ႕ျဖင့္ အုပ္စု(၉)စုခြဲကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပားတြင္ ေရၾကည္ရာ၊ ျမက္ႏုရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ျပန္႔ႏွံ႕စြာေနထိုင္၍ အေရွ႕ကုန္းျပင္ျမင့္တြင္ေရာက္ရိွလာသည့္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးအခ်ိဳ႕တို႕သည္ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းမ်ားကို အမွီတဟဲျပဳ၍ ေတာင္ယာလုပ္ငန္း၊ သနပ္ဖက္လုပ္ငန္းမ်ားကိုလုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကပါသည္။ အဆိုပါ အေရွ႕ကုန္းျပင္ျမင့္တြင္ေနထိုင္သည့္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတို႔သည္ ပေဒသရာဇ္စနစ္၏ ဖိႏွိပ္မႈဒဏ္ေပါင္းစုံကိုခံခဲ့ၾကရၿပီး ေနာက္ဆုံးမခံႏိုင္ေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ “မတရားသည့္အခြန္ေတာ္လွန္ေရး”မွစၿပီး ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတို႔သည္ မိမိတို႔ရသင့္ရထိုက္သည့္အခြင့္အေရးမ်ား မဆုံးရႈံးရေလေအာင္ တရားေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုလုပ္ေဆာင္ရင္း ၁၉၉၁-ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲ၍ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို တစိုက္မတ္မတ္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္အေကာင္အထည္ေဖာ္လာခဲ့သည္မွာ ယေန႔တိုင္ပင္ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အားလံုးတို႔သည္ ပအို၀္းျပည္သူအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ေခတ္စနစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ စည္းလံုးညီညႊတ္စြာ တြန္းလွန္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ၁၉၄၈-ခုႏွစ္တြင္ ပအို၀္းေဒသ၏ေဒသႏၱရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၁၉၉၁-ခုနွစ္တြင္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသား ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအျဖင့္ အထူးေဒသ(၆)ကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၂၀၀၈-ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ ယခုလက္ရိွပအိုဝ္းကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသကို ေသာ္လည္းေကာင္း ရရိွပိုင္ဆိုင္လာခဲ့ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ရရွိလာျခင္းသည္ ေရာ႔ယူဆိုၿပီး ရယူျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ ေသြးႏွင့္ေခၽြးမ်ားရင္းၿပီး ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈ အားကိုအသုံးျပဳ၍ ရယူျခင္းသာျဖစ္သည္။
ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတို႔ စည္းလုံးညီညြတ္မႈအားေကာင္းသည့္ လူမ်ဳိးျဖစ္သည္ကို သမိုင္းေၾကာင္းအားျဖင့္ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း အျဖဴထည္မ်ားကို ေဆးေရာင္ဆိုးလိုက္သည့္ ေျပာင္းလဲေနသည့္ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ခုတုံးလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ခ်င္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအစာမေၾကသည့္ သူေတြေၾကာင့္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတုိ႔ရသင့္ရထိုက္သည့္အခြင့္အေရးမ်ားဆုံးရႈံခဲ့ရသည္မွာ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီးတြင္ အက်ိဳးခံစားခဲ့ရၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးမ်ားအတြက္ ထိခ်က္နာခဲ့ရသည္မွာ ပါတီကြဲျခင္းျပႆ နာႏွင့္ မဲမရျခင္းပင္ျဖစ္ၿပီး ပါတီကြဲျခင္းေၾကာင့္ ၾကားကားခရီးသည္မ်ားခဲ့သည္။ ၾကားကားဆြဲသည့္ျပႆ နာမ်ားေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ကုိယ္စားျပဳမႈမ်ား မပါဝင္ႏုိင္ေတာ့သည့္ အေျခအေနသုိ႔ပင္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္ မိမိတို႔လူမ်ဳိးကို ကိုယ္စားျပဳမည့္အမတ္ဦးေရ နည္းပါးျခင္းသည္ မိမိတို႔ရသင့္ရထိုက္သည့္အခြင့္အေရးမ်ားကို ထိုက္သင့္သေလာက္မရရိွေတာ့ေပ။ မည္သုိ႔ပင္ ဆုိေစကာမူ ၂၀၁၀၊ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးသည္ အတိတ္မွာပင္ ပုံျပင္သဖြယ္ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားမွ ေန႔စဥ္ခံစားေနရေသာ အေျခခံစားဝတ္ေနေရးျပႆ နာမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ပုံမွန္ေစ်းကြက္႐ွိေသာ စုိက္ပ်ဳိးေရးထြတ္ကုန္မ်ား စသည့္ ျပည္သူမ်ား၏ အေျခခံလုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ အားသြန္ခြန္စုိက္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ရန္အတြက္ ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ား၊ ပါတီစြဲမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲမ်ားကို ေမ့ထား၍ “အျမင္မတူ ငါ့ရန္သူ” ဆိုသည့္သေဘာထားမ်ဳိးမထားပဲ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လူငယ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလုံးတို႔ပူေပါင္းကာ မိမိတို႔ရရိွၿပီးအခြင့္အေရးမ်ားကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရန္ႏွင့္ ပအိုဝ္းတစ္မ်ဳိးသားလုံးတို႔အတြက္ ရသင့္ရထိုက္သည့္အခြင့္အေရးမ်ားကို ရရိွႏိုင္ရန္အတြက္ မၾကာမီ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ေတာ့မည့္ ၂၀၂၀-ခုႏွစ္ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကိုအရင္းခံကာ မိမိပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတို႔၏ ဘုံရည္မွန္းခ်က္မ်ားဆီသို႔ အေရာက္သြားႏိုင္ရန္အတြက္ တြဲလက္မျဖဳတ္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီျဖစ္သည္။
ခြန္စြစ္ခမ္း၊ ေတာင္ႀကီး။
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS