လွပတဲ့ ေလာကအတြက္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေနထုိင္မႈမ်ိဳး ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ရာ ေလာကလူသားေတြအေနျဖင့္ ျဗဟၼစုိရ္တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ မိမိအတြက္လည္း သာယာလွပသလုိ ေလာကအတြက္လည္း သာယာစုိေျပေစပါတယ္။
ေခတ္ရဲ႕ေရစီးေၾကာင္း၊ ေခတ္ရဲ႕အေနအထားအရ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈျပင္းထန္လာတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ျဗဟၼစုိရ္တရားနဲ႔အညီ ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာက ခက္ခဲတယ္ဆုိေပမယ့္ မိမိအသိတရား၊ မိမိရဲ႕ စံခ်ိန္စံညြန္းအေနနဲ႔ သတ္မွတ္ကာ ေနထုိင္သြားရင္ ယခုမ်က္ေမွာက္အတြက္ေရာ သံသရာအတြက္ပါ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးတရားခံစားမႈေတြ ခံစားရ ရွိမယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိမွ ျငင္းလုိ႔မရတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒီလုိေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကုိ ေလ့လာဖုိ႔ လည္းလုိပါတယ္။ သာမာန္ပုထုဇဥ္လူသားအေနနဲ႔ ျဗဟၼစုိရ္တရားႏွင့္အညီ က်င့္ႀကံေနထုိင္ဖုိ႔ဆုိတာက အင္မတန္မွ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ခက္ခဲေသာ္လည္းပဲ က်င့္ႀကံေနထုိင္ႏုိင္ပါက အင္မတန္မွ အက်ိဳးႀကီးမားလွတယ္ဆုိတာကိုလည္း မေမ့ဖို႔လုိတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကအတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးတဲ့ေနရာမွာ ေမတၱာတရားေၾကာင့္သာ လုပ္ေပးႏုိင္တာပါ၊ ေလာကသားအားလုံးကုိ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္၊ အႏႈိင္းမဲ့ ေမတၱာစိတ္ေၾကာင့္သာ ေန႔မအား ညမနား ေလာကအတြက္ (၄၅)၀ါပတ္လုံး တရားေတာ္ေတြ ေဟာေနခဲ့ရတာပါ။ လူတုိင္းမွာ ေမတၱာတရားသာ ျပည့္၀ရင္ စစ္ဆုိတာ ျဖစ္စရာလည္းမရွိ၊ ပဋိပကၡဆုိတာလည္း မရွိ၊ သာယာေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ေနထုိင္ႏုိင္တယ္။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕တရားေတာ္ဟာ ဘယ္သူအတြက္မွလုိ႔ ကန္႔သတ္ထားတာျခင္းမရွိ၊ ေလာကလူသားအားလုံး အတြက္သာျဖစ္လုိ႔ ဘယ္သူပဲ က်င့္ႀကံ က်င့္ႀကံ၊ က်င့္ႀကံသူအတြက္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးခံစားရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေမတၱာနဲ႔ ေနထုိင္တဲ့သူအတြက္ ပထမအေနနဲ႔ သူ႕ရင္ထဲက ေအးခ်မ္းမႈေတြရမယ္၊ ၿပီးရင္ သူ႔ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ သူေတြက ေအးခ်မ္းမႈေတြ ရမယ္။ ေမတၱာစိတ္မရွိရင္ က်န္တဲ့အရာေတြက ဘာမွ မျဖစ္လာႏုိင္ဘူး၊ ဒီေတာ့ ေမတၱာတရားႏွင့္ေနထုိင္ဖုိ႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ အၿမဲတမ္း မေနႏုိင္ရင္ ေတာင္မွ ထုိက္သင့္သေလာက္ ေနထုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္တယ္၊ ဒါမွသာ ေလာကႀကီးက သာယာေအးခ်မ္းလွပမွာပါ။
ကရုဏာဆုိတာ သနားၾကင္နာတဲ့စိတ္ကုိ ေခၚပါတယ္။ ေလာကမွာရွိတဲ့ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြဟာ ကြဲျပားထူးဆန္းလွပါတယ္၊ မိမိကံသည္သာ မိမိပုိင္ဆုိင္ရာ ဆုိသည့္အတုိင္း ကံတရားက ဖန္တီးလာသည့္ဘ၀အေလ်ာက္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မတူၾကပါဘူး။ နတ္လူျဗဟၼာ တိရိစၦာန္ ပိတၱာ ငရဲ ဆုိတဲ့ ကြဲျပားမႈေတြ ရွိလာျပန္တယ္၊ အဲဒီကြဲျပားမႈေတြထဲက ထပ္ၿပီး ကံတရားအရ ကြဲျပားမႈေတြ ျဖစ္လာျပန္တယ္၊ လူဆုိရင္လည္း ခ်မ္းသာတဲ့သူ၊ ဆင္းရဲတဲ့သူ၊ ရုပ္ဆုိးတဲ့သူ၊ လွပတဲ့သူစတဲ့ ကြဲျပားတဲ့ အေျခေနေတြ ရွိလာျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္ထက္ နိမ့္က်တဲ့သူေတြ႔ရင္ ကရုဏာဆုိတဲ့ သနားၾကင္နာတဲ့စိတ္ရွိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သနားၾကင္နာတဲ့ စိတ္ရွိမွသာ တစ္ဖက္လူကုိ မည္သည့္နည္းနဲ႔ ကူညီေဖးမ ေပးႏုိင္မလဲဆုိတာကုိ ေတြးေတာၿပီး တဖက္လူကို ကုိယ္က ကူညီေပးႏုိင္မွာပါ။ ဒီလုိမွမဟုတ္ပဲ နိမ့္က်ေနသူကုိ သြားၿပီး ႏွိမ္ခ်င္တဲ့ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီသံသရာေလာကႀကီးထဲ က်င္လည္ေနသေရြ႕ေတာ့ ဒီလုိမတူညီမႈေတြ ရွိေနမယ္ဆုိတာကုိ သိေနၿပီးေတာ့ ကုိယ္က ကရုဏာဆုိတဲ့ သနားၾကင္နာတတ္တဲ့စိတ္ရွိေနဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။
ဒီလုိပဲ ကုိယ့္ထက္ အေျခေနနိမ့္က်ေနသူကုိ သနားကရုဏာစိတ္ထားသလုိ ကိုယ့္ထက္ အေျခေနေကာင္း ရွိေနသူေတြကိုလည္း မုဒိတာ-ဆုိတဲ့ ၀မ္းေျမာက္တဲ့စိတ္ ရွိေနဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ မုဒိတာစိတ္မရွိရင္ ဣႆာ -ဆုိတဲ့ မနာလုိမရႈစိမ့္တဲ့ စိတ္ဆုိး စိတ္ယုတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ မနာလုိမရႈစိမ့္တဲ့စိတ္က ဘာမွ ေကာင္းက်ိဳးမေပးပါဘူး၊ ျဖစ္တဲ့သူရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ပူေလာင္မႈေတြကုိ အရင္ခံစားရမွာပါ၊ ကုိယ့္ထက္ အေျခေန ေကာင္းတဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ ‘ ေအာ္ ၊ သူက သူ႕ကံ သူ႕ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ဒီလုိရလာတာပဲ၊ ငါလည္း ႀကိဳးစားရင္ ျဖစ္လာမွာပဲ ‘ ဆုိတဲ့ စိတ္ေတြ ထားႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အဲလုိစိတ္မထားႏုိင္ရင္ မနာလုိမႈစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။လူမ်ိဳးတမ်ိဳး တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ မတုိးတက္ႏုိင္တာက ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ မႀကိဳးစားသလုိ ကုိယ့္ထက္သာတဲ့လူ ေတြ႔ရင္လည္း မနာလုိတဲ့စိတ္ေတြမ်ားေနလုိ႔ပဲဆုိတာကုိ ျငင္းလုိ႔ မရပါဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာမွ ေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ့ စိတ္ပုတ္စိတ္ယုတ္ကုိ မထားဖုိ႔လုိပါတယ္။ ရွိေနရင္ မျဖစ္ေအာင္ သတိထားေနထုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ျမင့္ျမတ္တဲ့သူ ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိရင္ ဥေပကၡာ- ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း အလ်ဥ္းမရွိ၊ အလယ္အလတ္ မ်တတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေနထုိင္တာကုိ ဥေပကၡာ-နဲ႔ ေနထုိင္ျခင္းလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ မိမိအေပၚ ကဲ႔ရဲ႕သည္ျဖစ္ေစ၊ ခ်ီးမြမ္းသည္ ျဖစ္ေစ၊ မတုန္လႈပ္တတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကုိ ဥေပကၡာ-လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ အမ်ားအတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကုိယ့္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳေစခ်င္တာ၊ ခ်ီးမြမ္းေစခ်င္တာ၊ ေက်းဇူးတင္ေစခ်င္တာ စတဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳးမရွိပဲ အမ်ားအတြက္ လုပ္သင့္တာ လုပ္တာပဲ ဆုိသည့္စိတ္ထားမ်ိဳးထားၿပီး လုပ္တာကုိ ဥေပကၡာ ႏွင့္ေနထုိင္ျခင္းလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ ေတြေ၀ျခင္းေတြက တခါတရံ အမွန္တရားကို ဖုံးကြယ္တတ္ပါတယ္။ ဥေပကၡာတရား- လ်စ္လ်ဴရႈမႈတရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ႏုိင္တဲ့သူဟာ ခ်စ္ျခင္း ေၾကာက္ျခင္း မရွိပဲ သဘာ၀တရားကို နားလည္ၿပီး ေအးခ်မ္းစြာ ေနထုိင္ႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္ၿပီး ေလာကႀကီးက ကိုယ္စိတ္တုိင္းက် ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္ၿပီး ကိုယ္ကုိယ္တုိင္လည္း က်င့္ႀကံေနထုိင္ဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ မိမိကုိယ္တုိင္ႏွင့္ေလာကအတြက္ ေအးခ်မ္းသာယာဖုိ႔မွာ ျဗဟၼစုိရ္တရားႏွင့္အညီေနထုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္ ပါတယ္။ ဘယ္အေလ့အက်င့္မဆုိ ေလ့က်င့္ေနထုိင္ရင္ ထုိက္သင့္သေလာက္ ေကာင္းက်ိဳးခံစားမႈေတြ ရရွိခံစားရမည္ဆုိသည္ကုိ စာေရးသူအေနျဖင့္ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
ခမ္းရတနာခြန္
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS