ပအုိ၀္းအႏုပညာဖခင္ ဂႏၳ၀င္ဂီတစာဆုိ ခြန္သာဒြန္း က်ဆုံးျခင္းအႏွစ္(၄၀)ျပည့္ ေအာက္ေမ့သတိရပြဲ အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာလ (၅) ရက္

ယေန႔ မနက္(၁၀)နာရီတြင္ ဟုိပုံးၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကင္းေက်းရြာရွိ ဟုိပုံးအႏုပညာခန္းမ၌ ပအုိ၀္းအႏုပညာရွင္မ်ားက ပအုိ၀္းအႏုပညာဖခင္ ဂႏၳ၀င္ဂီတစာဆုိ ခြန္သာဒြန္း က်ဆုံးျခင္းအႏွစ္(၄၀)ျပည့္ ေအာက္ေမ့သတိရ ဂုဏ္ျပဳအခမ္းအနား ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္အတြက္ အႀကိဳညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးပြဲကုိ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“ပအုိ၀္းအမ်ိဳးသားမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ပအုိ၀္းအႏုပညာႏွင့္ပတ္သက္လုိ႔ ဦးစီးဦးေဆာင္ ေဖၚေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့သူက ပအုိ၀္းအႏုပညာဖခင္ ဂႏၳ၀င္ဂီတစာဆုိ ခြန္သာဒြန္းေပါ့၊ ဂုဏ္ျပဳသင့္ ဂုဏ္ျပဳထုိက္ပုဂၢိဳလ္ကုိ ဂုဏ္ျပဳဖုိ႔အတြက္ ဒီေန႔ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ရတာပါ၊ ခြန္သာဒြန္းက်ဆုံးခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀)ရွိပါၿပီ၊ အရင္က ပအုိ၀္းအႏုပညာသမားေတြအေနနဲ႕ ဒီလုိဂုဏ္ျပဳပြဲျပဳလုပ္ဖုိ႔ စဥ္းစားတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူး၊ ခုဒီႏွစ္က်မွ ငါတုိ႔ပအုိ၀္းအႏုပညာေခါင္းေဆာင္ ခြန္သာဒြန္း ေအာက္ေမ့ဂုဏ္ျပဳပြဲကုိ လုပ္သင့္တယ္လုိ႔ ေတြးၾက ေျပာၾကလာတဲ့အခါက်ေတာ့ အခု ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအႀကိဳအစည္းအေ၀းကို ျပဳလုပ္ရတာျဖစ္တယ္" ဟု ပအုိ၀္းအႏုပညာရွင္ ခြန္ေနာင္းေ၀းက ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

“သူေရးစပ္ သူသီဆုိတဲ့ ဂႏၳ၀င္ေတးေတြက ပအုိ၀္းအမ်ိဳးသားမ်ားကုိ ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္အားအင္ေတြ ရွင္သန္ထက္ျမက္လာေအာင္ ႏုိးေဆာ္ေပးတယ္၊ ခုထိ ပအုိ၀္းတုိင္းရဲ႕ ႏုတ္ဖ်ားမွာ သူ႕ေတးသီခ်င္းက ေခတ္စားတုန္းပဲ၊ -  ခြန္သာဒြန္းရဲ႕ ဂီတအႏုပညာစြမ္းအားကုိ ေအာက္ေမ့သတိရေစဖုိ႔နဲ႔ ဂုဏ္ျပဳဖုိ႔၊ ခြန္သာဒြန္းက်ဆုံးျခင္းႏွစ္(၄၀)ျပည့္ ေအာက္ေမ့သတိရပြဲက်င္းပႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဒီေန႔အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲကုိ က်င္းပရျခင္းျဖစ္တယ္” ဟု ယေန႔အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ခြန္ေသာမတ္က ေျပာၾကားပါတယ္။
ပအုိ၀္းအႏုပညာဖခင္ ဂႏၳ၀င္ဂီတစာဆုိ ခြန္သာဒြန္းသည္ ေကာဇာသကၠရာဇ္(၁၃၀၆)ခုႏွစ္၊ သီတင္းကြ်စ္လဆန္း(၈)ရက္ေန႔၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ ဖါမြန္ေက်းရြာတြင္ ေမြးဖြားၿပီး (ပအမဖဥကၠဌ) ဗုိလ္ဟိန္ေမာင္+နန္းလြဥ္းတုိ႔၏ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။

ခြန္သာဒြန္းသည္ ပအုိ၀္းဂီတႏွင့္ပတ္သက္၍ စြမ္းစြမ္းတမံ စြမ္းေဆာင္ေပးေနဆဲ အသက္(၃၄)အရြယ္အတြင္ပင္ (၁၃၃၉)ခုႏွစ္၊ (၁၄-၁၁-၇၈)၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညတြင္ (ရလလဖ) အဖြဲ႔မွ မသမာသူလူတစ္စု၏ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ျခင္းခံခဲ့ရကာ ပအုိ္၀္းအမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ ယူက်ဳံးမရ ဆုံးရႈံးမႈတစ္ခုအျဖစ္ ယေန႔တုိင္ အမွတ္ရေနဆဲျဖစ္သည္။

ယေန႔တြင္  ပအုိ၀္းအႏုပညာဖခင္ ဂႏၳ၀င္ဂီတစာဆုိ ခြန္သာဒြန္း က်ဆုံးျခင္းအႏွစ္(၄၀)ျပည့္ ေအာက္ေမ့သတိရပဲြ အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္အတြက္ ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီမ်ားဖြဲ႔စည္းၿပီး မည္သည့္အခ်ိန္ မည္သည့္ေနရာ မည္သည့္ပုံစံမ်ိဳးျပဳလုပ္မည္ကုိ ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ၏ ေနာက္စည္းေ၀းတြင္ အတည္ျပဳဆုံးျဖတ္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယေန႔ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲသုိ႔ (ရလလဖ)ဥကၠ႒ ျဖားခြန္ခ်စ္ေမာင္၊ ျဖားခြန္ေက်ာ္ေဇယ်၊ ပအုိ၀္းအႏုပညာအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ ခြန္ေမာင္ေမာင္ထြန္းႏွင့္ ေတာင္ႀကီး၊ ပင္ေလာင္း၊ ေညာင္ေရႊ၊ စသည့္ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးမွ ပအုိ၀္းအႏုပညာရွင္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။

ခြန္ဓဇ

လိတ္ဖစ္ဟြိဳန္

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၅)ရက္

မြဴးနီ,အာ;ဇာ;နီ;အထိန္,အမဲုင္ လိတ္ဖစ္ဟိြဳန္........

PNO(Media)

သမိုင္းေပးတာဝန္ေက်ပါေစ

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၆)ရက္

credit - မူရင္းဓါတ္ပံုရွင္

လူ႕ေလာကတြင္ လူဟုေမြးဖြားလာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ေျခ၊ လက္၊ ႏွာေခါင္း၊ နား၊ မ်က္စိ စသည္တို႔ အဂၤါလကၡဏာမ်ားမျပည္စုံေသာသူတစ္ဦးသည္ လူမ်ားအလယ္တြင္မ်က္ႏွာငယ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါး အထင္အျမင္ေသးျခင္းႏွင့္ မိမိဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းၿပီး လူသားတစ္ဦးရသင့္ရထိုက္သည့္ အခြင့္အေရးအမ်ဳိးမ်ဳိးဆုံးရႈံးျခင္းေၾကာင့္ လူျဖစ္ခ်င္းတူေသာ္လည္း လူျဖစ္ရႈံးေသာသူျဖစ္သည္။

ထိုနည္းအတိုင္း လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးသည္လည္း လူမ်ဳိးအဂၤါရပ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဘာသာစကား၊ စာေပ၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ၊ အဆို၊ အက၊ အေရး၊ အတီးေခၚ ဓေလ့ထုံးတမ္း ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈမရိွျခင္း၊ ရိွေသာ္ျငားလည္း တည္ၿမဲျခင္းမရိွေသာ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ကမၻာေပၚတြင္ အျခားလူမ်ဳိးမ်ားအၾကား အထင္အျမင္ေသးျခင္းခံရၿပီး မိမိတို႔၏ လူမ်ဳိးဂုဏ္က်က္က်ဆင္းကာ အျခားေသာလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္တန္းတူအခြင့္အေရးမ်ား၊ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ရန္ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား၊ တန္ခိုးၾသဇာအာဏာမ်ားမရိွသျဖင့္ အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးေသာလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္လည္း မိမိတို႔၏စာေပကို မိခင္ဝမ္းဗုိက္ထဲမွေမြးဖြားလာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ တတ္ေျမွာက္ရန္ တာဝန္တစ္ခုအျဖစ္ပါလာၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရးတတ္၊ ဖတ္တတ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။

လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးတြင္ မိမိတို႔စာေပ၏ စာေပအကၡရာ၊ သေကၤတမရိွေသာလူမ်ဳိးသည္ မိမိေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမ်ဳိးေရးေဆာင္ရြက္ရန္ စာထဲတြင္သမိုင္းမ်ားမက်န္ရစ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားသည္ ေကာင္းေသာအေမြမ်ားကိုလက္ခံရရိွထားျခင္းမရိွသျဖင့္ မိမိလူမ်ဳိးကို အထင္ေသးျခင္း၊ မိမိလူမ်ဳိးတို႔၏ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားကိုအထင္ေသးၿပီး အျခားလူမ်ဳိးမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈကိုအထင္ႀကီးကာ အျမင္ကြဲျပားမႈမ်ားရွိလာ၍ ေနာက္ဆုံးတြင္ စာေပထြန္းကားသည့္ လူမ်ဳိးမ်ား၏ကြ်န္အျဖင့္ေရာက္ရိွသြားမည္ျဖစ္သည္။ စာေပထြန္းကားၿပီးတည္ၿမဲေသာလူမ်ဳိးသည္ ဥမကြဲသိုက္မပ်က္ စည္းလုံးညီးညြတ္မႈကိုရရွိေစသည္။ မိမိလူမ်ဳိးတို႔၏အေမြအႏွစ္ျဖစ္ေသာ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ဝိုင္းဝန္းကာကြယ္ထိန္းသိမ္းျခင္းျဖင့္ အျခားေသာလူမ်ဳိးႀကီးမ်ား၏ ဝါးမ်ဳိျခင္းအႏၱရာယ္မွ လြတ္ကင္းမည္ ျဖစ္သည္။ မိမိလူမ်ဳိးမ်ား၏အသိပညာဗဟုသုတသည္ မိမိတို႔၏ စာေပထဲတြင္ရိွထားျခင္းျဖင့္ ကမၻာေပၚတြင္ တည္ၿမဲေအာင္ရပ္တည္ႏိုင္ေသာလူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္ေပမည္။

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ၾကသည့္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ မိမိလူမ်ဳိးႏွင့္ မိမိတို႔ေနထိုင္ရာတိုင္းျပည္မ်ားကို ကာကြယ္ႏိုင္ရန္ မိမိတို႔၏ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္း၊ စာေပမ်ားကို ထိန္းသိမ္းတတ္ရန္ တာဝန္ရိွပါသည္။ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရန္လည္း အခြင့္အေရးရိွပါသည္။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္တြင္ လက္နက္ျဖင့္ က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ျခင္းမရိွေသာ္လည္း တိုင္းျပည္၏ အေမြအႏွစ္အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္ေသာ စာေပ၊ သမိုင္းရာဇာဝင္မ်ားကို သိရိွထားျခင္းမရိွလွ်င္ လူ႔သက္တမ္းႏွစ္ေပါင္း (၆၀)ၾကာခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္သည္။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ႏွင့္တစ္ျပည္၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးႏွင့္တစ္မ်ဳိး စစ္တိုက္မည္ဆိုပါက တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးတို႔၏အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္ေသာ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္း၊ စာေပတို႔၏ သမိုင္းေၾကာင္းရာဇာဝင္ကို ဦးစြာဖ်က္စီးခဲ့ၾကသည္။

စစ္ပစၥည္းကိရိယာ၊ စစ္သားအင္အား၊ ႏိုင္ငံမည္မွ်ပင္က်ယ္ျပန္႔ေနေစကာမူ စာေပထြန္းကားျခင္း မရိွသည့္ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ အျခားေသာလူမ်ဳိးမ်ား၏ ကြ်န္ဘဝသို႔ ေရာက္ရိွသြားမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာေပသည္ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ တန္းဖိုးႀကီးေသာရတနာတစ္ပါးပင္ ျဖစ္ေပသည္။ စာေပ၏တန္ခိုးအာဏာသည္ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးအတြက္ လက္နက္ကိရိယာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးကို ဝါးမ်ဳိႏိုင္ရန္ႏွင့္ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကိုသိမ္းပိုက္ႏိုင္ရန္လြန္စြာမွ အသုံးဝင္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးမ်ား အေနျဖင့္လည္း မိမိတို႔၏ ပအိုဝ္းစာေပသမိုင္းေၾကာင္းရာဇာဝင္ကိုလည္း ထဲထဲဝင္ဝင္သိရိွထားရန္လိုအပ္ေပသည္။ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးမ်ား၏စာေပသည္ တစ္မ်ဳိးသားလုံး၏ အသက္ေသြးေၾကာပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တတ္ေျမွာက္ေအာင္သင္ၾကားရန္ လိုအပ္သကဲ့သို႔ တန္ဖိုးထားတတ္ရန္လိုအပ္ေပသည္။ ေခတ္စနစ္ေျပာင္းလဲလာျခင္းႏွင့္အတူဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာသည့္ လူတို႔၏ေနထိုင္မႈ စနစ္ေၾကာင့္ အစိုးရစာသင္ေက်ာင္းပညာမ်ားကိုတတ္ေျမာက္သည့္ ပအိုဝ္းလူငယ္မ်ား ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ထို႔သို႔ ေခတ္ပညာတတ္လူငယ္မ်ား ေပၚထြက္လာသည္ကို အားရေက်နပ္မႈလည္းရိွပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေခတ္ပညာတတ္ပအိုဝ္းလူငယ္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္း၊ စာေပမ်ား ထိန္းသိမ္းဖို႔ရန္ တာဝန္တစ္ခုေမ့ေလ်ာ့ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ အေနာက္တိုင္းမွလာသည့္ တိုင္းတစ္ပါးတို႔၏ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈမ်ားကိုအထင္ႀကီးလာကာ ဝတ္စားဆင္ယဥ္မႈ၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စကားေျပာဆိုရာတြင္ မိမိတို႔၏မိခင္စကားကိုေျပာဆိုဆက္ဆံမႈအားနည္းလာပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ေနထိုင္သည့္ လူကုန္ထံအသိုင္းအဝန္း၏သားသမီးမ်ားသည္ ပအိုဝ္းစာေပသင္ယူမႈႏွင့္ ပအိုဝ္းဘာသာစကားေျပာဆိုမႈမ်ား မရိွေတာ့သည္ကိုျမင္ေတြ႕လာရပါသည္။

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ (သို႔မဟုတ္)လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးတို႔ကို တိုင္းတစ္ပါးေသာ လူမ်ဳိးမ်ားက ဖ်က္စီးဖို႔ရန္ လုပ္လာမည္ဆိုပါက တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ (သို႔မဟုတ္)လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ အသက္ေသြးေၾကြးျဖစ္ေသာ စာေပ၊ သမိုင္းေၾကာင္းရာဇာဝင္၊ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ေပ်ာက္ပ်က္သြား ပထမဦးစြာဖ်က္စီးမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးသမိုင္းေၾကာင္းကိုျပန္ၾကည့္ရမည္ဆို႔က သုဝဏၰဘူမိသထုံပ်က္စီးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးမ်ား၏စာေပသည္လည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္မွန္းဆႏုိင္ပါသည္။ သုဝဏၰဘူမိသထုံပ်က္စီး၍ ပအိုဝ္း လူမ်ဳိးတို႔၏စာေပသည္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးသည္ မ်က္မျမင္၊ နားမၾကား၊ မိဘမဲ့သည့္လူမ်ဳိးဘဝသို႔ေရာက္ရိွသြားခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ ပအိုဝ္းဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ပအိုဝ္းစာေပတစ္ေခတ္ျပန္လည္ထြန္းကားလာခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ထြန္းကားလာသည္ႏွင့္အမွ် ပအိုဝ္းအမ်ားဆုံးေနထိုင္ရာေဒသမ်ားတြင္ ပအိုဝ္းစာေပ ဆရာျဖစ္သင္တန္း ဆရာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။

သို႔ျဖစ္ပါ၍ေခတ္ပညာတတ္ပအိုဝ္းလူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိလူမ်ဳိးတို႔၏ စာေပေရရွည္ တည္တံ့ႏိုင္ရန္ တာဝန္တစ္ရပ္သည္ မိမိတုိ႔၏ ပခုံးေပၚက်ေရာက္လာၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရွးဘိုးဘြား မိဘတို႔ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ ပအိုဝ္းစာေပ၏လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ေစတနာ၊ အနစ္နာ၊ ဝါသနာ နာသုံးနာကိုေရွ႕ထား၍ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ႏိုင္ရန္လိုအပ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိလူမ်ဳိးႏွင့္မိမိအမ်ဳိးသားတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ား မေပ်ာက္ပ်က္သြားေအာင္ လူတိုင္းမလုပ္မျဖစ္ ဘဝေပးတာဝန္အရ မိမိလူမ်ဳိးတို႔၏အေမြအႏွစ္မ်ား လူတိုင္းခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးၿပီးထိန္းသိမ္းတတ္ရန္လိုပါသည္။

ခြန္လိုရုဲင္း
လြယ္ေကာင္း

(၄၂)ႀကိမ္ေျမာက္ ပအို၀္းအာဇာနည္ေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ကာတြန္းႏွင့္ (ပအို၀္း-ေငါ၀္းတဲက္) ၿပိဳင္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၂၂) ရက္

လာမည့္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၈ခု၊ ေတာ္သလင္းလဆန္း(၅)ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ (၁၀ - ၉ -၂၀၁၇) တနဂၤေႏြေန႔တြင္ က်ေရာက္မည့္ (၄၂)ႀကိမ္ေျမာက္ ပအို၀္းအာဇာနည္ေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအထိန္းအမတ္ အေနျဖင့္ ယခုႏွစ္တြင္ ပအို၀္းအာဇာနည္ေန႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ကာတြန္းႏွင့္ (ပအို၀္း-ေငါ၀္းတဲက္) ၿပိဳင္ပြဲမ်ားကို ျပဳလုပ္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၿပိဳင္ပြဲစိစစ္တည္းျဖတ္ေရးအဖဲြ႔ထံမွ သိရသည္။

ၿပိဳင္ပြဲမ်ားျပဳလုပ္ရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီႏွစ္မွာ ပအို၀္းအာဇာနည္ေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ကဗ်ာ၊ ကာတြန္း၊ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ေနာက္ၿပီး ပအို၀္းအေခၚ ေငါ၀္းတဲက္ ၿပိဳင္ပြဲေတြကို ထည့္သြင္းေပးထားပါတယ္။ ဒီလိုထည့္သြင္းရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေမာင္မယ္ေတြ ပအို၀္းစာေပကို ပိုမိုေလ့လာတန္ဖိုးထားလာေအာင္၊ ေနာက္ၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ ပအို၀္းအာဇာနည္ေန႔ကို သိရွိတန္ဖိုးထားတတ္ေအာင္နဲ႔ ပအို၀္းအာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ေတြအေၾကာင္း ျပန္ေလ့လာျဖစ္ေအာင္ ထည့္သြင္း ရျခင္းျဖစ္တယ္၊ ” ဟု ၿပိဳင္ပြဲစိစစ္တည္းျဖတ္ေရးအဖြဲ႔၀င္ တစ္ဦးက ေျပာပါသည္။

အဆိုပါ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားအား ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသူအေနျဖင့္ ၿပိဳင္ပြဲစိစစ္တည္းျဖတ္ေရးအဖဲြ႔မွ သတ္မွတ္ ထားေသာ စည္းကမ္းမ်ားအတိုင္း လိုက္နာရမည္ ျဖစ္သည္။ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္လုိသူအေနျဖင့္ မိမိယွဥ္ၿပိဳင္ လုိေသာ က႑မ်ားကို ၾသဂုတ္လ(၃၁)ရက္ေန႔တြင္ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ပအို၀္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(PNO) ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ရံုး၊ ျပန္ၾကားေရးဌာနသို႔ ေပးပို႔ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုက႑(၄)ခုျဖစ္ေသာ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ကာတြန္း၊ ေငါ၀္းတဲက္တို႔ကို က႑တစ္ခုခ်င္းစီ ပထမဆု၊ ဒုတိယဆု၊ တတိယဆုမ်ား ခ်ီးျမွင့္မည္ျဖစ္ၿပီး ပထမဆုကို (၁)သိန္းက်ပ္၊ ဒုတိယဆုကို (၈)ေသာင္းက်ပ္၊ တတိယဆုကို (၅)ေသာင္းက်ပ္ သတ္မွတ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။

ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ျဖားဗြာလွေဖ၏ အနိစၥကူးေျပာင္းေသာ ေတာ္သလင္းလဆန္း(၅) ရက္ေန႔ကို ပအို၀္းအာဇာနည္ေန႔ဟု သတ္မွတ္ကာ ေက်ာက္တလံုးႀကီးၿမိဳ႕နယ္ခြဲ၊ ပင္တြန္ရြာရွို အာဇာနည္ ကုန္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ပအို၀္းအာဇာနည္ေန႔ကို ျပဳလုပ္ဆင္ႏႊဲခဲ့ေၾကာင္း၊ အဆိုပါ အာဇာနည္ေန႔တြင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးမ်ားကို ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပခဲ့ေသာ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ျဖားဗြာလွေဖႏွင့္တကြ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ အသက္ေပး က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဆရာေတာ္ မရမ္းေျခာင္၊ ျဖားခြန္အိုး၊ ျဖားတန္ေကာင္ခယ္း၊ ျဖားတန္ေကာင္ၿပဲဳင္၊ ျဖားတန္နာ့သီးေသာက္၊ ျဖားတန္နမ္းၾသ၊ အမတ္ေအာင္သာ၊ ျဖားဗြာဦးျဖဴ(ေတာင္ႀကီး)၊ မတ္ေအာင္သာ၊ ဗိုလ္ခ်န္ဇံု၊ ဗိုလ္စံသိန္း၊ ဗိုလ္ဟိန္ေမာင္ အစရွိသည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ျပန္လည္ေအာက္ေမ့၍ အေလးျပဳ ဂုဏ္ျပဳၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

နဂါ့ခြန္

အာ;ဇာ;နီ;

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၈) ရက္

အာ;ဇာ;နီ;........................

ခြန္ခၽြန္း(မဲုင္းေကာင္)

ပအိုဝ္းလူမ်ိဳးတုိ႔၏ အလံေတာ္ သမိုင္း

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၈) ရက္

ကမာၻေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာတည္ရွိသည္ႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ ႏိုင္င့ံကိုယ္စားျပဳအလံေတာ္ကို ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ သတ္မွတ္အသံုးျပဳၾကသည္္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္လည္း ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ႏိုင္ငံ့ကိုယ္စားျပဳ အလံေတာ္ကို အသံုးျပဳလွ်က္ရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုေနထိုင္လွ်က္ရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတိုင္းသည္လည္း လူမ်ိဳးကိုယ္စားျပဳ အလံေတာ္ဟူ၍ ပံုစံ၊ အရြယ္အစားႏွင့္ အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ သတ္မွတ္အတည္ျပဳအသံုးျပဳၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္း ၁၃၅ တည္ရွိၿပီး ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးသည္လည္း ျပည္ေထာင္စုဖြား၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္စာေပ၊ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ္ပုိင္ဘာသာစကားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ရိုးရာဓေလ့ထံုးစံမ်ားျဖင့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတို႔၏ ဂုဏ္အဂၤါလကၡဏာရပ္မ်ားျပည့္စံုေသာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးတို႔ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားသည့္ လူမ်ိဳးကိုယ္စားျပဳအလံေတာ္ ဟူ၍လည္း ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ပံုစံ၊ အရြယ္အစားႏွင့္ အဓိပၸါယ္ျပည့္စံုစြာျဖင့္ လူမ်ိဳးကိုယ္စားျပဳ ကိုယ္ပိုင္အလံေတာ္မ်ား တည္ရွိအသံုးျပဳလွ်က္ရွိသည္ကို ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႔အား သိရွိေစလိုပါသည္။

ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔ ပထမဦးဆံုး အသံုးျပဳခဲ့ေသာ အလံေတာ္မွာ ၁၉၂၈-ခုႏွစ္၊ ျဖားတန္ေကာင္ခယ္ ဦးေဆာင္ေသာ ပေဒသရာဇ္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေရး အလံေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။ ၎အလံသည္ အလ်ား (၉)ေပ၊ အနံ(၅)ေပ ရိွေသာ အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ၿပီး အစိမ္းေရာင္၏ အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္တြင္ အျဖဴေရာင္စက္၀ိုင္း ပါရိွသည္။ အျဖဴေရာင္စက္၀ိုင္း အတြင္းတြင္ အလံေတာ္တိုင္ရင္းဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူထားေသာ ထိုင္ေနသည့္ ျခေသၤ့ပံုပါရိွသည္။

အလံေတာ္၏ အဓိပၸာယ္မွာ အစိမ္းေရာင္သည္ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းျခင္း၊ ေပါ့ပါးသြက္လက္ရႊင္လန္းျခင္းႏွင့္ ေအးခ်မ္းသာယာျခင္းကို ေဖာ္ေဆာင္သည္။ အျဖဴေရာင္သည္ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းျခင္း၊ က်စ္လစ္သိမ္ေမြ႕ ႏူးညံ့ျခင္းႏွင့္ ေအးခ်မ္းသာယာတည္ၿငိမ္ေသာ သေဘာကိုေဆာင္ပါသည္။ ျခေသၤ့သည္ ခြန္အားႀကီးမား၍ လ်င္ျမန္သြက္လက္ေပါ့ပါးစြာ လႈပ္ရွားႏိုင္ေသာ အစြမ္းရိွသည္ဟူ၍ ဂုုဏ္အဂၤါလကၡဏာျပည့္စံုစြာျဖင့္ ပထမဦးဆံုး လူမ်ိဳးကိုယ္စားျပဳ ကိုယ္ပိုင္အလံေတာ္ကို အသံုးျပဳခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီး အာရွႏိုင္ငံမ်ား ကိုလိုနီလက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အမ်ိဳးသားလႈပ္ရွားမႈမ်ား စတင္ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္၍ လြတ္လပ္ေရးရရိွရန္ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၄၆-ခုႏွစ္တြင္ ပထမပဏာမပင္လံုညီလာခံႏွင့္ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို အတူတကြရယူရန္ ေတာင္တန္းေဒသ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ သေဘာတူညီမႈရရိွခဲ့သည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ႏွင့္အတူ ပအိုဝ္းလူငယ္မ်ား ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၄၆-ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ႀကီးေဒသ၊ ဟိုပံုးေဒသ၊ လြိဳင္လင္ေဒသႏွင့္ ဆီဆိုင္ေဒသအတြင္း ပအို၀္းအမ်ိဳးသားမ်ားကို စတင္စည္းရံုးခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္တြင္ ပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားကိုယ္စားျပဳ “ ပအိုဝ္;ေလြာင္;ဗူ;” အဖြဲ႕ကိုဖြဲ႕စည္းၿပီး ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးဘိုးခင္အားလည္းေကာင္း၊ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ဦးခမ္းခိုင္အား လည္းေကာင္း ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခဲ့ၾကသည္။

ပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားကိုယ္စားျပဳ ပအိုဝ္;ေလြာင္;ဗူ;(ေခၚ)ပအိုဝ္းစုစည္းအဖြဲ႕၏ အလံမွာ အလ်ား(၉)ေပ၊ အနံ(၅)ေပရိွ အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ၿပီး အစိမ္းေရာင္၏ အလယ္ဗဟိုတြင္ အျဖဴေရာင္စက္၀ိုင္း ပါရိွသည္။ အျဖဴေရာင္စက္၀ိုင္း၏ အလယ္တြင္ ယခင္အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ျခေသၤ့အစား ေဒါင္းပံုကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။

၁၉၅၀-ျပည့္ႏွစ္တြင္ ပအိုဝ္;ေလြာင္;ဗူ;(ေခၚ)ပအိုဝ္းစုစည္းအဖြဲ႕အစား “ျပည္ေထာင္စုပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္” အတိုေကာက္အားျဖင့္(ပအမဖ)ကို အမည္ေျပာင္း၍ အသစ္ထပ္မံ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ျပည္ေထာင္စုပအုိဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ပအမဖ)သည္ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဗိုလ္ဟိန္ေမာင္အားလည္းေကာင္း၊ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ဦးေဖရွင္အားလည္းေကာင္း ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့ၾကသည္။

၁၉၅၀-ျပည့္ႏွစ္မွစ၍ ျပည္ေထာင္စုပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ပအမဖ)အမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားမွ အသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုတြင္ မရိွမျဖစ္အထူးလိုအပ္လွေသာ ျပည္ေထာင္စုပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ပအမဖ)ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံစည္းမ်ဥ္းဥပေဒကို ျပဳစုေရးဆြဲခဲ့ၾကပါသည္။ အဆိုပါ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံစည္းမ်ဥ္းဥပေဒတြင္ နိဒါန္း၊ အခန္း(၈)ခန္းႏွင့္ နိဂံုးဟူ၍ ပါရိွခဲ့သည္။ အခန္း(၁) အပိုဒ္(၃)တြင္ အလံေတာ္၏အခ်ိဳးမွာ အလ်ား(၉)ေပ၊ အနံ(၅)ေပ အခ်ိဳးျဖစ္၍ အလံေတာ္၏ ထက္၀က္(၂ ေပ၊ ၆ လက္မ)ေအာက္ခံသည္ အစိမ္းရင့္ေရာင္ျဖစ္သည္။ တိုင္ရင္းဘက္ အျပာရင့္ေရာင္၏ အလ်ားမွာ(၄ ေပ၊ ၆ လက္မ)၊ အနံမွာ(၂ ေပ၊ ၆ လက္မ)၊ အဖ်ားဘက္ အနီေရာင္၏ အလ်ားမွာ(၄ ေပ၊ ၆ လက္မ)၊ အနံမွာ(၂ ေပ၊ ၆ လက္မ)ရိွရမည္။ အျပာရင့္ေရာင္၏ အထက္ေထာင့္စြန္းတြင္ အခ်င္း(၁၈)လက္မရွိေသာ ၾကယ္ျဖဴႀကီးတစ္လံုး ပါရိွရမည္။ ဤအလံေတာ္မွာ ယာယီသတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟူ၍ ေဖာ္ျပပါရိွခဲ့သည္။

ျပည္ေထာင္စုပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ပအမဖ)အလံေတာ္၏ အနက္အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ညြန္းခ်က္မ်ားမွာ ၾကယ္သည္ လမ္းခရီးတြင္ ရပ္တံ့ျခင္းမရိွ၊ သြားၿမဲခရီးကို ခရီးစဥ္အတိုင္း ေရွ႕သို႔သာဆက္၍ ခရီးႏွင္ေလ့ရိွျခင္း၊ ကမာၻႀကီးျဖစ္တည္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွစ၍ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုယ္ပိုင္သီးသန္႔ အလင္းေရာင္ရိွျခင္းစသည့္ အရည္အေသြးမ်ားရိွသည့္အျပင္ ပအိုဝ္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးကို ကုိယ္စားျပဳျခင္းျဖစ္သည္။

အျဖဴေရာင္သည္ လမင္း၏ အေရာင္ျဖစ္၍ ေအးခ်မ္းမႈကို ျဖစ္ေစသည္။ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းျခင္း၊ က်စ္လစ္သိပ္သည္းျခင္း၊ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ျခင္းစသည့္ ေအးခ်မ္းသာယာတည္ၿငိမ္ေသာ သေဘာကိုေဆာင္သည္။ အျဖဴေရာင္သည္ ေသာက၊ ဒုကၡမ်ားကို ေျပေပ်ာက္ေစၿပီး က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျပဳေသာ သေဘာကိုေဆာင္သည္။ စည္းကမ္းရိွေသာ၊ စည္းစနစ္ရိွေသာ အစြမ္းသတၱိရိွသည္။

အစိမ္းေရာင္၏ အဓိပၸာယ္သည္ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းျခင္း၊ ေပါ့ပါးသြက္လက္ျခင္း၊ ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းျဖစ္ေစျခင္း၊ အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းကိုတိုက္ဖ်က္ျခင္း သေဘာရိွသည့္အျပင္ သစၥာရိွေသာ၊ ကတိတည္ေသာ၊ ၾကင္နာဂရုဏာတရား ႀကီးမားေသာ၊ သူတစ္ပါးကို ကူညီတတ္ေသာ၊ ခ်ိဳသာရည္မြန္ေသာ သေဘာမ်ားကို ေဆာင္ပါသည္။ အစိမ္းေရာင္သည္ ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းေသာ သေဘာရိွသျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ၊ ေအးခ်မ္းသာယာေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ပို၍ျဖစ္ေစသည္။

အနီေရာင္၏ အဓိပၸာယ္သည္ ရဲရင့္ျခင္း၊ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္ျခင္း၊ ေျချမန္လက္ျမန္ရိွျခင္း၊ ၿပိဳင္ဘက္အေပၚ အႏိုင္ရလိုမႈစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ျခင္း၊ သူရဲေကာင္းဆန္ျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္ကို တက္ၾကြေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ေပးျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ့ည့ံသူကို စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြေစျခင္း စေသာသေဘာမ်ား ေဆာင္သည္။ အနီေရာင္ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာလူမ်ားသည္ ရဲစြမ္းသတၱိရိွသူ၊ ႏိုးၾကားတက္ၾကြစြာလႈပ္ရွားလိုသူ၊ အတိုက္အခိုက္ ၀ါသနာပါသူ၊ ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးတတ္သူမ်ား ျဖစ္တတ္ၾကသည္။

အျပာရင့္ေရာင္သည္ အိေႄႏၵရိွျခင္း၊ သိကၡာရိွျခင္း၊ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရျခင္း၊ အဓိပၸာယ္ေဆာင္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈကိုျဖစ္ေစၿပီး စိတ္ေျပေပ်ာက္မႈအသြင္ကို ဖန္တီးေပးႏိုင္သည္။ အသက္ရွင္သန္မႈကို အားေပးႏိုင္စြမ္းရိွသည္။ ေအာင္ျမင္မႈရလိုလွ်င္ အျပာေရာင္ကို အသံုးျပဳေလ့ရိွၾကသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အျပာေရာင္သည္ ခံစားထိခိုက္လြယ္ေသာ၊ ေအးခ်မ္းစြာေနလိုေသာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မက္ေမာတတ္ေသာ၊ ခံစားမႈမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ သေဘာလည္းရိွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျပာေရာင္ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူမ်ားသည္ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ ႏွလံုးသားရိွသူ၊ သူတစ္ပါး၏ ေမတၱာကို ခံယူလိုသူ၊ ေမတၱာထားတတ္သူျဖစ္သကဲ့သို႔ မိခင္စိတ္ရိွသူ၊ အျပစ္ကင္းကင္းေနလိုသူမ်ားလည္း ျဖစ္တတ္ၾကသည္။

အလံ၏အရြယ္အစားမ်ားမွာ ႀကီးငယ္မဟူ ထိုအမ်ိဳးအစားအတိုင္း ကိုက္ညီႏိုင္သမွ် ကိုက္ညီရမည္ျဖစ္ၿပီး အထက္ပါ ပအုိ၀္းအလံေတာ္ကို ၁၉၅၅-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၅)ရက္ေန႔ႏွင့္ (၆)ရက္ေန႔ တို႔တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ပအမဖ)ညီလာခံမွ အတည္ျပဳေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ ၁၉၇၆-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ လံုးဒါညီလာခံတြင္  ယခင္ ၁၉၅၀-ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ပအမဖ)၏အလံကို ပအိုဝ္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးအလံေတာ္အျဖစ္ ဆက္လက္အသံုးျပဳရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး ယေန႔တုိင္ ပအိုဝ္းတစ္မ်ိဳးသားလံုး ကိုယ္စားျပဳသည့္ အလံေတာ္အျဖစ္ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထား အသံုးျပဳလာခဲ့ၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၂၉-ခုႏွစ္မွယေန႔အထိ ပအိုဝ္းလူမ်ိဳးတို႔အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ပအိုဝ္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးကိုယ္စားျပဳအလံေတာ္မွာ(၃)မ်ိဳး ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ကို သိရွိေစလိုေသာဆႏၵ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ အလံေတာ္မ်ား၏ အနက္အဓိပၸါယ္မ်ားကို သိရွိေစလိုသည့္ဆႏၵႏွင့္ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထား ေစလိုသည့္ဆႏၵျဖင့္ “ျပည္ေထာင္စုထဲကပအိုဝ္း” မွ အခ်က္အလက္မ်ားကို ကိုးကားၿပီး ျပန္လည္မွ်ေဝလိုက္ရပါသည္။

ခြန္အာခမ္း
(ခမ္းစႏၱာ;ေဟ့,)