မိမိသည္ မိမိေဒသသို႔ လူမႈေရးကိစြျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေမြးရပ္ဇာတိသို႔ျပန္ေသာအခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း လမ္းေဘးဝဲ/ယာတြင္ေရာင္းရန္ အကြက္ရုိက္ထားၿပီး ဧကေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာေသာ ေျမကြက္/ယာကြက္မ်ားကို မိမိအေနျဖင့္ ဝမ္းနည္းစြာေတြ႕ရွိရပါသည္။ ေတာင္ႀကီး၊ ေက်ာက္တလုံး၊ ဟိုပုံး၊ ဆီဆိုင္၊ ပင္ေလာင္း- ကားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ထိုဧကေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေျမကြက္မ်ားသည္ ေရာင္းၿပီးသည့္အကြက္မ်ားရွိသလို၊ မေရာင္းရေသးသည့္အကြက္မ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။
အေပၚယံဘက္ၾကည့္လွ်င္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာ/ၿခံေျမမ်ားကို မိမိစိတ္ႀကိဳက္စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ရွိပါသည္။ ညီေနာင္တိုင္းရင္းသားမ်ားထံမွမၾကာခဏ ေျပာၾကားခ်ီးမြမ္းျခင္းခံရေသာ (ပအို၀္းေဒသမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕အက်ဳိးေက်းဇူးေၾကာင့္ အစစအရာရာတုိးတက္လာၿပီ) ဟူေသာစကားပင္ျဖစ္သည္။ မိမိအေနျဖင့္ ထိုစကားသည္ မွန္သင့္သေလာက္မွန္ေသာ္လည္း တခ်ဳိ႕တစ္ဝက္တြင္မမွန္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးမ်ားပိုင္ဆိုင္ေသာ ၿခံေျမမ်ားသည္ ဘာသာျခား/လူမ်ဳိးျခားမ်ား၏ လက္ထဲသို႔ ေရာက္လို႔ေရာက္မွန္းမသိ ျဖစ္ေပသည္။ မိမိအေနျဖင့္ အိမ္၊ ၿခံေျမမ်ားကို မိမိလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းကိုသာ ေရာင္းဝယ္ေစလိုပါသည္။ မည္သည့္လူမ်ဳိး၊ မည္သည့္ဘာသာကိုေရာင္းေရာင္း ခင္ဗ်ားအပူပါသလားဟု ေမးလာခဲ့သည္ရွိေသာ္ မိမိအေနျဖင့္ မပူပင္ေသာ္လည္း မိမိတစ္ဘဝစာ စားဝတ္ေနေရး၊ ဇိမ္ခံကားမ်ား ဝယ္စီးရန္အတြက္ ေရာင္းမည္ဆိုပါက ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတို႔၏အနာဂါတ္အတြက္ ပူရပါလိမ့္မည္။
ထို႔အျပင္ ၿခံေျမေရာင္းၿပီး ရရွိလာေသာေငြေၾကးသည္ မိမိတစ္သက္စာအတြက္လုံေလာက္မည္ေလာ၊ လုံေလာက္ေသာ္ျငား မိမိ၏အနာဂါတ္ ရင္ေသြးငယ္သားသမီးမ်ားအတြက္ ေလာကလူဘုံအလယ္တြင္ သိကၡာရွိစြာမည္ကဲ့သို႔ ေနထိုင္ရမည္နည္း။ မိမိၾကားဖူးေသာ အလြန္အဖိုးတန္သည့္စကားပုံကို တင္ျပရမည္ဆိုလွ်င္ ( ဟံးမဥ္းတအဲဥ္ထ၀္း ထြာလိုစင္း၊ ခမ္းမဥ္းတအဲဥ္ထ၀္း ထြာလိုထဥ္း)ဟူေသာစကားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ မေရာင္းရဟု မဆိုလိုပါ၊ သို႔ေသာ္ ဝယ္ေသာသူသည္ ဘယ္လိုလူစားမ်ဳိးလဲ၊ ဘာသာျခား/လူမ်ဳိးျခားလား ထိုေျမကြက္ကို ေရာင္းရျခင္းေၾကာင့္ အနာဂါတ္မိမိ၏ေဒသ ရပ္ရြာပတ္ဝန္းက်င္တို႔တြင္ လူမႈေရးကိစၥ၊ ဘာသာေရးကိစၥ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္းဆိုင္ရာစသည့္ကိိစၥရပ္မ်ားေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ေကာင္းက်ဳိး/ ဆိုးက်ဳိးမ်ား မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္လာႏိုင္ေခ်ရွိသည္ကိုလည္း ေျမကြက္ဝယ္/ေရာင္းသူမ်ားအေနျဖင့္ အစဥ္သတိျပဳရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ေျမပြဲစားမ်ားအေနျဖင့္ ပအိုဝ္္းလူမ်ဳိးပိုင္ေျမကြက္မ်ားကို ဘာသာျခား၊ လူမ်ဳိးျခားမ်ားထံသို႔ေရာင္းမည့္အစား အျမတ္မ်ားမ်ားရလိုေသာစိတ္မထားဘဲ အမ်ဳိးသားေရးအတြက္ ေရွးရူၿပီး မိမိလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းကိုသာ ျပန္လည္ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားလွ်င္ အတိုင္းအဆမရွိဝမ္းသာ ၾကမည္မွာ အမွန္ျဖစ္ေပသည္။
ဤကဲ့သို႔ ေဆာင္းပါးေရးရျခင္းသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ရည္ရြယ္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ယေန႔ နည္းပညာမ်ားထြန္းကားေသာေခတ္တြင္ လက္နက္ကိုင္ၿပီး စစ္တိုက္စရာမလိုဘဲ လူလူခ်င္း အႏုနည္းျဖင့္ ဝါးမ်ဳိေနၾကသည္ကို ေနရာအႏွံ႔ေတြ႕ျမင္ရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ေျမကြက္ ေရာင္း၍ရရွိလာေသာ ေငြေၾကးမ်ားကို ခိုင္မာေသာစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတစ္ခုခု မလုပ္ကိုင္ဘဲ (၁)ဇိမ္ခံကားမ်ား ဝယ္စီးျခင္း၊ (ကားအေၾကာင္းကိုေသခ်ာနားမလည္ျခင္းေၾကာင္း ဝယ္ၿပီးမၾကာမီ ဟိုဟာပ်က္/ ဒီဟာပ်က္၍ ထိုကားကို ျပန္၍ျပဳျပင္ေနရေသာေၾကာင့္ ရထားေသာေငြေၾကးသည္လည္း အိတ္ေပါက္ႏွင့္ ဖားေကာက္သည့္အျဖစ္မ်ဳိးႏွင့္ ႀကဳံရသူေတြလည္း မ်ားစြာရွိပါသည္) (၂) အေျမွာင္ မယား(မယားငယ္) မ်ားထားျခင္း၊ (၃) ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးျခင္းေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေငြလည္းကုန္၍ ေနာက္ဆုံးေနစရာ/ စားစရာမရွိသည့္ အျဖစ္မ်ဳိးႏွင့္ႀကဳံရသူေတြကိုလည္းေတြ႕ရပါသည္။ ထိုဘဝမ်ဳိး ေရာက္ေသာအခါ အခ်ဳိ႕ေသာလူသည္ ဟိုအဖြဲ႕အစည္းမေကာင္းလို႔၊ ဟိုလူႀကီးအလုပ္မလုပ္လို႔ ငါတို႔ လမ္းေဘးေရာက္ရတာ စသည္ျဖင့္ မဆီမဆိုင္ လက္ညိုးထိုးတတ္ၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ ျဖစ္ရျခင္းသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ပေယာဂ မပါပဲ မိမိကိုယ္တိုင္ဖန္တီးျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ရရွိလာေသာေငြေၾကးမ်ားကိုလည္း အလဟႆမျဖဳန္းတီးပဲ အနာဂါတ္အတြက္ ခိုင္မာေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုခုကို ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရန္ အထူးတိုက္တြန္းလိုပါသည္။ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္လာေသာအခါ မိမိ၏ အမ်ဳိး/ဘာသာသာသနာအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရပ္ရြာေဒသအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ ျပန္လည္ေထာက္ပံ့ေပးေစလိုပါသည္။ သို႔မွသာလွ်င္ တျဖည္းျဖည္းတိုးတက္လာေသာ ပအိုဝ္းေဒသသည္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီတိုင္ေအာင္ ကမၻာတည္သေရြ႕ မိမိ္ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးမ်ား ရွင္သန္ခြင့္၊ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ မိမိ(ပအိုဝ္း)လူမ်ဳိးမ်ား၏ အိမ္၊ၿခံေျမမ်ား တိုးပြားသည္ထက္ တိုးပြားလာေစရန္မွာ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိးတိုင္း တာဝန္ရွိသည္ဆိုေသာစကားကိုလည္း ႏွလုံးသြင္းေစလိုပါသည္။ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္မွသာလွ်င္ တိုးတက္ေသာမိမိတို႔၏ ပအိုဝ္းေဒသအစစ္အမွန္ကို အၿမဲတမ္းျမင္ေတြ႕ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေလးစားစြာတင္ျပအပ္ပါသည္။
ေမတၱာျဖင့္
ခြန္ေဗေျခာင္ (ေလေမာ္ေဟ့)
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS