ေလာကတြင္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် ရပ္တန္႔၍မရႏိုင္ေသာအရာသည္ အခ်ိန္ပင္ျဖစ္သည္။ ကုန္ဆံုး သြားသည့္ အခ်ိန္ကိုလည္း ျပန္လည္အစားထိုး၍ မရႏိုင္ေပ။ အခ်ိန္ကိုလိုက္၍ အရာရာတိုင္းသည္လည္း ေျပာင္းလဲေနေပသည္။ ေက်ာက္ေခတ္မွသည္ ယေန႔နည္းပညာေခတ္၊ ရာစုတစ္စုမွသည္ ေနာက္ရာစု တစ္ စု၊ တစ္ႏွစ္မွသည္ ေနာက္တစ္ႏွစ္၊ တစ္နာရီမွသည္ ေနာက္တစ္နာရီသို႔ အခ်ိန္တိုင္းေျပာင္းလဲေနေပသည္။ အလားတူပင္ လူသားတို႔သည္လည္း အခ်ိန္ကို လုိက္၍ ေျပာင္းလဲေနၾကရသည္။ “အခ်ိန္ႏွင့္ဒီေရ သည္ လူကိုမေစာင့္”ဆိုသည့္ ဆိုရိုးအတိုင္း အခ်ိန္၏တန္ဖိုးကို မသိေသာသူ၊ အခ်ိန္ကိုအလဟႆ ျဖဳန္းတီးေနၿပီး အခ်ိန္ကိုအက်ဳိးရွိစြာ အသံုးမခ်တတ္ေသာသူသည္ ေမြးဖြားသည့္ခ်ိန္မွစ၍ ေသဆုံးသြား သည့္ခ်ိန္ထိ မည္သည့္အရာမွ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲလာမည္ မဟုတ္ေပ။ အခ်ိန္ကိုအက်ဳိးရွိစြာ အသံုးခ်တတ္ သူ၊ အခ်ိန္၏ တန္ဖိုးကို သိေသာသူအဖို႔ မုခ်ဧကန္ ေအာင္ျမင္မႈရရွိမည္ပင္ျဖစ္သည္။
လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ေနာင္ေရးေအးခ်မ္းဖို႔ဆိုလွ်င္ အရြယ္ေကာင္းတုန္း အခ်ိန္ရွိခိုက္ လု႔ံလစိုက္ ထုတ္ၿပီး ေရႊ၊ ေငြ၊ ဥစၥာဓနႏွင့္ ပညာမ်ားကို ရွာေဖြထားပါမွ ေတာ္ကာက်မည္ပင္။ ယခုေခတ္ လူငယ္ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အခ်ိန္ကို သိပ္ၿပီးတန္ဖိုးမထားတတ္ၾကေပ။ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိေအာင္လည္း အသံုး မခ်တတ္ၾကေပ။ ရသည့္အခ်ိန္ကိုလည္း အေပ်ာ္အပါးအတြက္သာ အသံုးခ်ေလ႔ရွိၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္လြန္ကာမွ ဆံုးရႈံးခဲ့သည့္အရာမ်ား၊ ကုန္ဆံုးသြားသည့္ အခ်ိန္မ်ားကို ႏွာေျမာတတ္ၾကသည္။ ေနာင္မွ ရသည့္ ေနာင္တသည္ အလကားပင္ျဖစ္သည္။ ကုန္လြန္သြားသည့္အခ်ိန္ကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် ျပန္လည္ ကုစား၍လည္း မရေပ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိမိအတြက္ တစ္ခုတည္းရရွိမည့္အရာသည္ “ေနာင္တ” ပင္ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားမ်ားအားလံုးသည္ ပုထုဇဥ္လူသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္ႏွင့္အညီ အၿမဲတည္ၿမဲ ေနသည့္ အရာမဟုတ္ပါ။ အသက္သည္ စကၠန္႔ႏွင့္အမွ် တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္၊ တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ႀကီးလာၿပီး ေနာက္ဆံုး ဒီေလာကႀကီးကို စြန္႔ခြာၾကရမည့္လူသားခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ လူျဖစ္ရခ်ိန္တဒဂၤ အတြင္း တန္ဖိုးရွိလွသည့္အခ်ိန္ကို အက်ဳိးရွိရွိအသံုးခ်ၾကတတ္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ အေပ်ာ္အပါးမ်ားသာလိုက္စားေနျခင္း၊ တစ္ခ်ိန္လံုးဖုန္းႏွင့္သာအခ်ိန္ျဖဳန္းေနျခင္း၊ ဂိမ္းဆိုင္တြင္ ဂိမ္းထိုင္ ေဆာ့ရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းေနျခင္း၊ အေပါင္းအသင္းမ်ားစုကာ အရက္ေသစာ ေသာက္စားေနျခင္း၊ ေလာင္းကစား မ်ားႏွင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနျခင္း၊ အခ်ိန္ရွိတိုင္း တီဗြီထိုင္ၾကည့္ရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းေနျခင္း၊ Facebookေပၚတြင္ တစ္ေနကုန္အခ်ိန္ျဖဳန္းေနျခင္း စသည့္ ``အေရမရ အဖတ္မရ´´သည့္ အရာမ်ားအတြက္ အခ်ိန္ကို အသံုးခ်မေနသင့္ေပ။ ထိုသို႔လုပ္ေနမည့္အစား လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိရသည့္အခ်ိန္တြင္ မိမိဘဝ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရးအတြက္ အေဖာ္မြန္အေဖာ္ေကာင္းျဖစ္သည့္ စာအုပ္၊ စာေပမ်ားကို အခ်ိန္ေပး၍ ဖတ္ရႈေလ့လာသင့္ေပသည္။ စာအုပ္၊ စာေပတြင္ ေရးသားထားသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ လူငယ္တို႔ ၏ဘဝ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရးအတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ အေထာက္အကူျဖစ္ေစမည့္ အရာပင္ျဖစ္ သည္။
လူငယ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ အနာဂါတ္ေခါင္းေဆာင္အေလာင္းလ်ာမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အနာဂါတ္တြင္ မိမိတို႔တိုင္းျပည္ ဖံြ႕႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားပံုေဖာ္ထုဆစ္ၾကရမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ လူငယ္ တို႔၏ သေဘာသဘာဝအတိုင္း အေပ်ာ္အပါးကို ခံုမင္ျခင္းသည္ သဘာဝပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေပ်ာ္ ခ်ည္းသာ လိုက္စားေန၍လည္း မၿပီးေသးပါ။ မိမိဘဝ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ဖို႔အတြက္လည္း အခ်ိန္ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ လူငယ္တိုင္း အနာဂါတ္စိတ္ကူးအိမ္မက္ ထားရွိၾကရမည္။ မိမိဘဝတြင္ ျဖစ္ခ်င္သည့္အရာ၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည့္အရာႏွင့္ မိမိဘဝေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရးအတြက္ အေထာက္အပံ႔ေပးႏိုင္သည့္ အရာ စသည့္အရာမ်ားကို စူးစမ္းရွာေဖြရမည္ပင္ျဖစ္သည္။ မိမိေတြ႕ႀကံဳဖူးေသာ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ား သည္ အနာဂါတ္အတြက္ စိတ္ကူးအိမ္မက္မရွိၾကသည္က မ်ားသည္။ အခ်ိန္တန္ရင္ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္ ဆိုၿပီး ေပါ့ေပါ့ေန၊ ေပါ့ေပါ့စား၊ ေပါ့ေပါ့ေတြးရင္းႏွင့္သာ ေနတတ္ၾကသည္။ အခ်ိန္တန္လို႔မွ ျဖစ္မလာလွ်င္ “ငါေတာ္ေတာ္ကံဆိုး ပါလား”ဟု ကံကိုပင္ ရိုးမယ္ဖဲြ႕တတ္ၾကေသးသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္ကိုက အသံုးမက်၍ သာ ဤသို႔ျဖစ္ရသည္ ကို မေတြးမိတတ္ၾကေပ။
ထို႔အတူ မိမိပတ္ဝန္းက်င္တြင္ရွိ အခ်ဳိ႕ေသာလူငယ္မ်ားဆိုလွ်င္မူ အေျခခံပညာေက်ာင္းမွသည္ အဆင့္ျမင့္တကၠသိုလ္အထိ တက္ေရာက္ၿပီးကာမွ ေက်ာင္းမၿပီးေသးပဲ ေက်ာင္းထြက္သြားၾကသည့္ လူငယ္ မ်ား၊ အိမ္ေထာင္ျပဳသြားၾကသည့္လူငယ္မ်ား၊ တကၠသိုလ္ေရာက္ၿပီး မိမိကိုယ္ကုိ မထိန္းႏိုင္၍ အရက္သမား ျဖစ္သြားၾကသည့္လူငယ္မ်ား၊ ဘိန္းစားျဖစ္သြားၾကသည့္လူငယ္မ်ား အမ်ားအျပားပင္ေတြ႕ရွိရပါသည္။ တခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ေက်ာင္းၿပီးလို႔ဘဲြ႕ကျဖင့္မယူေသး အိမ္ေထာင္ျပဳသြားၾကသည့္ လူငယ္သည္လည္းအမ်ား အျပားပင္။ တခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ေက်ာင္းတက္သည္သာေျပာသည္ ေက်ာင္းမေရာက္သည့္အျပင္ မေရာက္သင့္ ေသာေနရာမ်ားကို ေရာက္သြားၾကသည့္ လူငယ္မ်ားသည္လည္း အမ်ားအျပားရွိသည္။ တခ်ဳိ႕လူငယ္ဆို လွ်င္မူ တကၠသိုလ္ေရာက္္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ ၾကြားခ်င္၊ လွခ်င္ပခ်င္၊ အမ်ားထက္ထင္ေပၚခ်င္ေသာစိတ္ေၾကာင့္ မိဘကို ဟိုဟာလိုခ်င္ေၾကာင္း၊ ဒီဟာလိုခ်င္ေၾကာင္းပူဆာၾက မိဘမွဝယ္မေပးလွ်င္ ေက်ာင္းပင္ဆက္မတက္ ေတာ့သည့္အေနအထားျဖင့္ မိဘကိုျပန္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနေသာ လူငယ္မ်ားလည္းရွိေသးသည္။ မိဘမ်ား မွာျဖင့္ ကိုယ့္သားသမီးကို ေကာင္းစားေစခ်င္ေသာ၊ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာစိတ္ေၾကာင့္ အလိုလိုက္ေပးလိုက္ရသည္။ တစ္ခ်ဳိ႕ဘဲြ႕ရၿပီးေသာ္လည္း မိဘေက်းဇူးျပန္ဆပ္ဖို႔ေနေနသာသာ မိဘလုပ္စာ ထိုင္စားေနၾကသည့္ လူငယ္မ်ားလည္း တစ္ပံုႀကီးပင္။ ဤလုပ္ရပ္မ်ဳိးသည္ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ မျပဳလုပ္ သင့္၊ မျဖစ္သင့္သည့္အရာမ်ားပင္ျဖစ္ေပသည္။
လူငယ္္မ်ား စဥ္းစားၾကည့္ပါ မိမိေအာင္ျမင္တိုးတက္ႀကီးပြားခ်မ္းသာဖို႔အေရး မိဘမ်ားက ေသြးေခၽြး ႏွင့္ရင္းၿပီး စိုက္ထုတ္ေပးထားသည့္ အရင္းအႏွီးမ်ားသည္ ေနာက္ဆံုး “ခဲေလသမွ် သဲေရက်ရတဲ့” အျဖစ္ႏွင့္ ပင္ တူမေနေပဘူးလား။ မိမိအေနျဖင့္လည္း (၁၄-၁၅)ႏွစ္လံုးလံုးေပးခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္မ်ား၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲ ျခင္းဒဏ္ကို အံတင္းကာ သင္ယူေလ့လာခဲ့သည့္ ပညာမ်ားသည္ ေနာက္ဆံုးဤကဲ့သို႔ အျဖစ္ခံပါေတာ့မည္ လား။ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခံ၊ ေငြကုန္ခံ၊ ပင္ပန္းျခင္းဒဏ္ကို အံတင္းကာေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည့္ ပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္လုစဲစဲအခ်ိန္၌ပင္ ေနာက္ျပန္လွည့္သြားပါမည္လား စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ေစခ်င္ပါသည္။
အခ်ဳိ႕လူငယ္မ်ားဆိုလွ်င္မူ အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းမ်ား၊ စာရင္းကိုင္သင္တန္းမ်ား၊ ကြန္ပ်ဳတာ သင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္ေလ့လာၾက အစပိုင္းတြင္ေတာ့ ဟုတ္သလိုလိုႏွင့္ ေနာက္ဆံုး တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ ႏွင့္ ဆက္ၿပီးမသင္ယူ မေလ့လာဘဲ ထြက္သြားသည့္ လူငယ္မ်ားလည္းရွိသည္။ ဤသည္မွာ လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္ မိမိ၏တန္ဖိုးရွိလွသည့္ အခ်ိန္မ်ား၊ ေငြမ်ားကို အဓိပၸါယ္မဲ့စြာ ျဖဳန္းတီးေနျခင္းႏွင့္ တူေနေပသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လုပ္ရပ္မ်ဳိးသည္ ဇဲြ၊ လံု႔လ၊ ဝီရိယ၊ ျဖစ္ခ်င္သည့္စိတ္၊ လုပ္ခ်င္သည့္စိတ္မရွိဘဲ မိမိဘဝေအာင္ျမင္တုိးတက္ေရးအတြက္ မည္သို႔ပံုေဖာ္ရမည္ကို မသိေသာလူမ်ား၊ အနာဂါတ္စိတ္ကူး အိမ္မက္မရွိသည့္ သူမ်ား၏လုပ္ရပ္ပင္ျဖစ္ၿပီး သူမ်ားေယာင္လို႔လိုက္ေယာင္၊ “အေမွာင္ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္း” မသိဘဲ မ်က္ကန္းေနသည့္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္တူေနေပသည္။
ကုသိုလ္၊ ေရႊ၊ ေငြ၊ ဥစၥာဓန၊ ပညာစသည့္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားရဖို႔ရန္အတြက္ လူမ်ားသည္ ေန႔တိုင္း၊ အခ်ိန္တိုင္း အလုပ္လုပ္ေနၾကျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ မိမိအတြက္၊ မိသားစုအတြက္၊ ေဆြမ်ဳိးသိုင္းဝိုင္းအတြက္၊ ရပ္ရြာ၊ ေဒသ၊ ႏိုင္ငံ၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ အက်ဳိးရွိေအာင္ မိမိရသည့္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိရွိအသံုးခ်ၿပီး လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ႏွင့္ သင္ယူသင့္သင္ယူထုိက္သည္မ်ားကို အခုတင္ ထလုပ္လိုက္ပါ။ သင္ယူေလ့လာလိုက္ပါ။ စိတ္ကူးသာရွိၿပီး ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်မွ မလုပ္လွ်င္ မည္သည့္ အရာမွ ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ေပ။ စိတ္ကူးကို လက္ေတြ႕က်က်ပံုေဖာ္လုပ္ေဆာင္ပါမွ အရာထင္ၿပီး အသြင္ သ႑ာန္ေပၚလာမည္ျဖစ္သည္။ အလားတူပင္ အခြင့္အေရးသည္လည္း မိမိထံသို႔ အလိုလိုေနရင္း ေရာက္ လာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ မိမိကိုယ္တိုင္ဖန္တီးယူမွရသည့္ အရာပင္ျဖစ္သည္။ ရသည့္အခြင့္အေရးကို လည္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ထားရန္လိုအပ္ပါသည္။
လူတိုင္းသည္ ကိုယ့္ဘဝေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရးအတြက္ မိမိကိုယ္ကိုပံုေဖာ္ထုဆစ္ေနၾကရသည့္ လူခ်ဥ္းပင္ျဖစ္သည္။ အျခားသူမ်ား သူတို႔ဘဝေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရးအတြက္ ရုန္းကန္လုပ္ရွားေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ကဘာမွ်မလုပ္ပဲ အခ်ိန္ကို အလဟႆျဖဳန္းတီးၿပီး ေလလြင့္ေနမည္ဆိုလွ်င္ ေနာက္ဆံုး ေနာက္ေကာက္က်န္ခဲ့ရမည့္သူမွာ မိမိပင္ျဖစ္သည္။။ ထိုေၾကာင့္ ရသည့့္အခ်ိန္တြင္ ကုိယ္လုပ္သင့္သည္ မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရမည္။။ ေနာင္ဆိုသည့္အေတြးကို ေဖ်ာက္ပစ္ရမည္။ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ အခ်ိန္ရွိ တိုင္း ဖုန္းေဆာ့ေနျခင္း၊ တီဗြီေရွ႕မွ မခြာႏိုင္သည့္ မ်က္ႏွာမ်ား၊ ဂိမ္းဆိုင္တြင္ ဂိမ္းေဆာ့ေနျခင္း၊ က်ဳဆိုင္တြင္ က်ဳထိုးေနျခင္း၊ အေပါင္းအသင္းမ်ားစုၿပီး ေလလြင့္ေနျခင္း၊ ေလာင္းကစားမ်ားျပဳလုပ္ေနျခင္းစသည္တို႔ကို ခုဘဲရပ္လိုက္ၿပီး စာအုပ္ေကာက္ကိုင္ကာ မိမိလုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္မ်ားကို အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ရသည့္ အခ်ိန္တြင္ အက်ဳိးရွိစြာ အသံုးခ်လုိက္ပါ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ေအာင္ျမင္ တိုးတက္လာမည့္ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ကိုျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု မိမိအေနျဖင့္ ယံုၾကည္ပါသည္။
ခြန္ေက်ာ;ေခါင္; (ထီရီးေဟာ္ထို)
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS