ျမန္မာစကားတြင္ “မသိသူေက်ာ္သြားသိသူေဖာ္စား” ဟူေသာစကားတစ္ခုရွိသည္။ ယင္းစကားသည္ ရိုးလြန္းေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔တုိင္ တစ္ခ်ိဳ႕လူအတြက္ သတ္ေသခ်င္စိတ္ ေပါက္ေလာက္သည္အထိ တုိက္ရိုက္ႀကီး မွန္ကန္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ေနရာတုိင္းတြင္ အခြင့္အေရးရွိသည္။ ယေန႕ကမၻာတြင္ လူဦးေရအဆမတန္ တိုးပြားလာသည္ႏွင့္အမွ် ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားလည္း ယခင္ကထက္တုိးပြားျပင္းထန္လာကာ အခြင့္အေရးဆိုေသာအရာသည္လည္း ၎တို႔၏ပတ္၀န္းက်င္တြင္ အေျခတည္လ်က္ရွိေနသည္။ အခြင့္အေရးသည္ သိပၸံတီထြင္မႈေလာက၌သာ မဟုတ္ အျခားနယ္ပယ္ေပါင္းစုံ၌ပင္ အႏွံ႔အျပားတည္ရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ အခြင့္အေရးသည္ အျပင္တြင္ အထင္အရွား စာတန္းထိုးမထားသျဖင့္ မ်က္စိရွိသူတုိင္းမျမင္ရပါ။ မိမိဘ၀အတြက္ တိုးတက္ရာတုိးတက္ ေၾကာင္း ေအာင္ျမင္ရာေအာင္ျမင္ေၾကာင္းကို မျပတ္စဥ္းစားေနသူမ်ားသာ ျမင္ရေတြ႕ရသည္။ ထိုသူသာလွ်င္ မည္သည့္အရာသည္ တိုးတက္ေရးလမ္းစ မည္သည့္အရာသည္ ေအာင္ျမင္ေရးတခါး၀ ဆိုသည္ကို္ ျမင္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕အခြင့္အေရးမ်ားသည္ အေတာ္ေလးေက်ာ္သြားၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာေနသည္ကိုျမင္မွ " ဟာ အဲဒါအခြင့္အေရးပဲကို ငါမမွတ္မိလို႕ ႏႈတ္မဆက္လိုက္ရဘူး " ဆိုၿပီး ေနာင္တရလည္း ထိုအခြင့္အေရးက ဆုံးရႈံးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေနာက္က်ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
တခါတရံ လူတို႕သည္ ကေလးမ်ားႏွင့္ တူေလသည္။ ကေလးသည္ မိမိလက္ထဲရွိ ကစားစရာကို ေကာင္းသည္မထင္။ အျခားေသာ ကေလးမ်ားလက္ထဲရွိ ကစားစရာကိုသာ လိုခ်င္ၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္ ကိုယ္လက္ငင္းရယူႏုိုင္သည့္အရာကို အေကာင္းမျမင္၊ သူတစ္ပါး၏ အေနအထား သူတစ္ပါးလုပ္ကိုင္ႏိုင္ခြင့္ရွိေနသည့္အရာကိုပင္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား၊ အားနည္းခ်က္မ်ားမျမင္ အေကာင္းမ်ားသာ ျမင္ၾကသည္။ ေရွ႕ေန၊ ဆရာ၀န္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ သူေဌးႀကီး အဆင့္ေရာက္ေနသူမ်ားသာ မဟုတ္ ရုံးတြင္ စာစီစာရိုက္လုပ္သူ၊ ေစ်းဆိုင္တြင္ အကူလုပ္သားလုပ္ေနရသူ သာမာန္ေအာက္ေျခလူသား အလုပ္ လုပ္ေနရသူ စသည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ေအာက္ေျခေလွကားထစ္မွသည္ ထိပ္ဆုံးအဆင့္ထိ တက္သြားႏုိင္သည့္ အခြင့္အေရးကိုယ္စီရွိၾကသည္။
ယေန႔ေအာက္ေျခလုပ္သား မနက္ျဖန္ကုမၸဏီအႀကီးအကဲဟူ၍ ေျပာင္းလဲသြားသည္မွာ မရွိသေလာက္ရွားသည္။ သို႕ေသာ္ အခြင့္အေရးလမ္းစ ရွိသမွ်ကို တစ္ခုခ်င္း၊ တစ္ထစ္ခ်င္း ရယူတက္လွမ္း သြားမည္ဆိုလွ်င္ ေနာင္ဆယ္ႏွစ္၊ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ၾကာသည့္အခါ မိမိစတင္လုပ္ခဲ့သည့္ လုပ္ငန္းတြင္ လည္းေကာင္း အျခားလုပ္ငန္းတူ ကုမၸဏီတစ္ခု၌လည္းေကာင္း အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏိုင္ေပသည္။ မိမိပတ္၀န္းက်င္တြင္ ထိုသို႔တက္လွမ္းေအာင္ျမင္ေနသူေပါင္းလည္း မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပင္ ရွိပါသည္။
အခြင့္အေရးရွိမရွိဟူသည္ ရယူသူအေပၚ၌သာ မူတည္သည္။ အခ်ိဳ႕လူမ်ားတြင္ အခြင့္အေရးမ်ား အထုပ္လုိက္အပိုးလုိက္ ဆုိက္ေရာက္လာမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း အိုမင္းသြားၾကရသည္။ ထိုလူမ်ားအား သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနသည့္ အခြင့္အေရးဟူသည္ မည္သည့္အခြင့္အေရးမ်ဳးိနည္း၊ မည္သည့္ ပုံစံမ်ိဳးနွင့္လာမည္နည္းဟု ေမးၾကည့္လွ်င္ ေရေရရာရာ ေျဖႏုိင္ေလ့မရွိေပ။ အေၾကာင္းကား သူတို႔သည္ မည္သည့္အရာတြင္မွ် ေသေသခ်ာခ်ာစိတ္၀င္စားမႈမရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ မိမိစိတ္၀င္စားေသာ အရာ၌သာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ ႀကီးပြားတုိးတက္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ခြင့္ လမ္းစမ်ားကို ေတြ႕ျမင္တတ္စၿမဲျဖစ္သည္။
သိပၸံပညာ၌စိတ္၀င္စားသူတို႔သည္သာ သိပၸံဆိုင္ရာ တီထြင္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ အခြင့္အလမ္းကို ျမင္ၾကသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း စိတ္၀င္စားသူမ်ားသည္ ႀကီးပြားေအာင္ ႀကံေဆာင္ရန္အခြင့္အေရးကို ေတြ႕ၾကရသည္။ အလားတူပင္ မိမိေရာက္ရွိေနသည့္ လုပ္ငန္းဌာန၏ ကိစၥအ၀၀ကို စိတ္၀င္စားမႈ ထက္သန္သူ မ်ားသည္သာ ၎လုပ္ငန္းဌာန၌ အႀကီးအကဲျဖစ္သည္အထိ တိုးတက္ရန္ လမ္းစမ်ားကို ေတြ႕ရွိႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။
လတ္တေလာအျမင္၌ သာမာန္ဟု ထင္ရေသာအလုပ္မ်ားကို ေပါ့ေပါ့မထင္ဘဲ ေလးေလးစားစား ေဆာင္ရြက္သည့္အခါ ယင္းသည္ပင္လွ်င္ အခြင့္အေရးျဖစ္လာတတ္ေလသည္။ လုပ္သမွ်အလုပ္မ်ား အားလံုးကို အေရးႀကီးသည္ဟုသတ္မွတ္ကာ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သင့္သည္။ ၿပီးစလြယ္နွင့္ ျမန္ျမန္လုပ္ပါက အလုပ္သာ ျမန္ျမန္ၿပီးသြားမည္၊ လိုခ်င္သည့္ပန္းတိုင္၊ လုိခ်င္သည့္အရည္အေသြးမ်ား ေရာက္ရွိနိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ေပါ့ေပါ့ေနေပါ့ေပါ့စား ေနသြားပါက အသံုးမက်သူ၊ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္ဆံုးရံႈးသူ ျဖစ္ သြားနိုင္သည္။
သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ယေန႕ေခတ္လူႀကီးလူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ မည္သည့္အရာတြင္မဆို လုပ္ေဆာင္ မည္ဆိုပါက ေပါ့ေပါ့တန္တန္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါနစ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားရန္လို အပ္ပါသည္။ သို႕မွသာ မိမိလိုခ်င္ေသာ မိမိေရာက္ရွိလိုေသာ ပန္းတိုင္သို႔ေရာက္ရွိနိုင္ပါမည္၊ လိုခ်င္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားလည္း ရရွိလာနိုင္မည္၊ ရရွိလာေသာအခြင့္အေရးမ်ားကိုလည္း အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်နိုင္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
ခြန္ရႈိင္းကို
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS