လူငယ္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၂၂) ရက္

လူငယ္ဟုဆုိတြင္ ကေလးသူငယ္မဟုတ္ေသာအရြယ္ အသက္(၁၆)ႏွစ္ႏွင့္ အထက္(၃၅)ႏွစ္ ေအာက္အထိ ေခၚေ၀ၚမႈမ်ားရွိၾကသည္။ အသက္(၃၅)ေက်ာ္သြားလွ်င္ အတန္းပညာနိမ့္သည္ျဖစ္ေစ၊ ျမင့္သည္ျဖစ္ေစ၊ စီးပြားဥစၥာ ဂုဏ္ဓန ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ၊ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ လူႀကီးအေျခေန သုိ႔ေရာက္သြားေလၿပီျဖစ္သည္။ လူငယ္ဟူသည္ အနာဂတ္၏ ေခါင္းေဆာင္ေလာင္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ လူငယ္တို႔၏ ကာယဥာဏ စာရိတၱ ဘက္စံုဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈျဖင့္ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳး၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးမ်ားကို စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သည္။ လူငယ္တို႔သည္ ကာယခြန္အား ျပည့္စံုရမည္။ ဥာဏစြမ္းရည္ ထက္ျမက္ရမည္။ စာရိတၱဟူေသာ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမ်ား ရွင္သန္ေနရမည္။ ထိုသို႔ေသာ ကာယ၊ ဥာဏ၊ စာရိတၱ စြမ္းရည္မ်ား ထက္ျမက္ေစရန္ ျပည့္စံုလာေစရန္ မိမိတို႔၏ အသိပညာ၊ အသိတရား၊ လံု႔လ၀ိရိယဟူေသာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးမ်ား ျပည့္စံုထက္ျမက္ေစရန္ မိမိကိုယ္မိမိ ေလ့က်င့္ထိန္းသိမ္း ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေတာ္၏ အင္အားစုတြင္ လူငယ္၏ အင္အားစုသည္ သံုးပံုတစ္ပံုခန္႔ရွိသည္။ ထိုသို႔ေသာ အင္အားစုႀကီးျဖစ္ေသာ ယေန႔လူငယ္ အင္အားစုသည္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ပခံုးေျပာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမည့္ ေသြးသစ္အင္အားစုလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အရည္အေသြးရွိသည့္ လူငယ္တို႔တြင္ ကာယစြမ္းအား၊ ဥာဏစြမ္းအား၊ စိတ္ဓာတ္စြမ္းအား၊ စာရိတၱမ႑ိဳင္ ႀကံ့ခုိင္ေရးစြမ္းအား ျပည့္စံုရန္ လိုအပ္သည္။ လူငယ္၏ သေဘာသဘာ၀သည္ ရွင္သန္သည္။ ႏုပ်ိဳသည္။ တက္ၾကြသည္။ လန္းဆန္းသည္။ တိမ္းလြယ္ယိမ္းလြယ္သည္။ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းကို တြယ္တာသည္။ ရွင္သန္တက္ၾကြႏိုးထေနေသာ ရြက္သစ္၊ ရြက္ညႊန္႔၊ ရြက္ႏု၊ ပုရစ္ဖူးမ်ားအသြင္ရွိသည္။
ထိုသို႔ ႏုိးၾကားတက္ၾကြ ရွင္သန္ေနေသာ လူငယ္တို႔သည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္၏ ႏုိင္ငံေရး ေရခ်ိန္ျမႇင့္တက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဦးေဆာင္လုိစိတ္ ေခါင္းေဆာင္လုိစိတ္ ရွိရန္လုိအပ္ပါသည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈအပုိင္းမွာလည္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္၏ အရည္အေသြး အရည္အခ်င္း ျပည့္မွီရန္လုိပါသည္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္လိုသူသည္ သာမန္သူတို႔ထက္ အရည္အခ်င္း ပိုမိုရွိရန္အထူးလိုအပ္ပါသည္။
လူတိုင္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လိုေသာဆႏၵရွိေနေသာ္လည္း ေခါင္းေဆာင္တြင္ ရွိသင့္ေသာ စိတ္ေနသေဘာထား၊ ေခါင္းေဆာင္ အရည္အခ်င္းသည္ကား လူတိုင္းရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။  ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးသည္ ပညာအရည္အခ်င္းရွိေနရံုမွ်ျဖင့္ မလံုေလာက္ေပ။ အသိဉာဏ္ပညာ၊ သနားျခင္းကရုဏာ၊ ရဲရင့္ျခင္းဗ်တၱိ၊ ရိုးသားျခင္း စသည့္ဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ားအျပင္ ျပႆနာတိုင္းကိုမွ်တစြာ ေျဖရွင္းတတ္ရန္၊ ေနာင္ျဖစ္လာမည့္ အက်ိဳးရလာဒ္ႏွင့္ အျပစ္အႏၱရာယ္မ်ားကို ႀကိဳတင္ သိျမင္ႏိုင္ျခင္းရွိရမည့္အျပင္ အနစ္နာခံျခင္း၊ တာ၀န္သိတတ္၊ တာ၀န္ယူတတ္ျခင္းစသည့္ ပင္ကိုယ္ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးမ်ားလည္း မျဖစ္မေနလိုအပ္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ ေဘးကေန ေျမာက္ပင့္ေျပာဆိုေသာ ကပ္ဖားကပ္စား လူ႔အတၱသမားတို႔၏ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ ေသြးထိုးဂံုးတိုက္စကားမ်ားကိုလည္း လက္မခံ၊ မသာယာသင့္ပါေပ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဟူသည္ "ငါသာေခါင္သူႀကီး ငါသာဟင္းခြက္ႀကီး" ဆိုသကဲ့သို႔ အတၱႀကီးမားသူလည္း မျဖစ္ရန္အထူး လိုအပ္လွ၏။ ထို႔အျပင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းသည္ အသိဥာဏ္နည္းပါးသူ၊ အဂတိလိုက္စားသူလည္း မျဖစ္သင့္ေပ။ မိမိ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားအေပၚ ေရွ႕တြင္ျဖစ္ေစ၊ ကြယ္ရာတြင္ျဖစ္ေစ အဂတိတရားကင္းရွင္းစြာျဖင့္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားခြဲျခားႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။
လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ရန္၊ ကမၻာမွာဂုဏ္သိကၡာအဆင့္ အတန္းရွိရွိႏွင့္
တင့္တင့္တယ္တယ္ျဖစ္ဖို႔ရန္အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားကို အမွန္တကယ္  လိုအပ္ပါေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ရပါသည္။

ခြန္ေလဗြာ