ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈသည္ ကမၻာ အေနႏွင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း ျမန္မာနိင္ငံအေနနင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း လက္မခံေသာ စိုက္ပ်ဳိးမႈျဖစ္သည္ကို အားလုံးသိရွိျပီးျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံေနရာေဒသ အေတာ္ မ်ားမ်ားတြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈရွိေနသည္ကို လူတိုင္းသိရွိျပီးျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။
ယခုမိမိတင္ျပလိုသည္မွာ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈကို အဓိကထား တင္ျပလိုပါသည္။ "အေၾကာင္းရွိရင္ အက်ဳိးရွိ” ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း အဘယ္ေၾကာင့္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးသည္ကို ေရွးဦးစြာ သိရွိရန္လိုပါသည္။ မိမိတို႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ေနထိုင္ေသာအရပ္ေဒသမ်ားမွာ ေရွးယခင္အဆက္ဆက္ ပေဒသရာဇ္ေစာ္ဘြားမ်ား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ၊ ပေဒသရာဇ္ ေခတ္အလြန္ တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းမႈ မရွိသည့္ေက်းရြာအမ်ားစုတို႔သည္ သြားလာရန္အလြန္ခက္ခဲေသာ ေတာင္ေပၚေဒသ၌ တည္ထားၾကေသာေၾကာင့္ ေဒသဖ႔ံံြံျဖိဳးေရးမရွိမႈူ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲမႈတို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရးမ်ား အစစအရာရာ ေနာက္က်ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔စား၀တ္ေနေရး အတြက္ အဆင္ေျပေစေသာ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈကို စတင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ စိုက္ပ်ဳိးျခင္းသည္ မိမိဆႏၵအရ စိုက္ပ်ဳိးလိုျခင္းမဟုတ္ဘဲ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း စား၀တ္ေနေရးအတြက္ စိုက္ပ်ဳိးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔သို႔ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈေၾကာင့္ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အေတာ္အသင့္အဆင္ေျပေသာ္လည္း ဆိုးက်ဳိးသည္ ေကာင္းက်ဳိးထက္ပင္ မ်ားစြာရွိပါသည္။ အခ်ဳိ႕ေနရာေဒသမ်ားတြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားကို အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူ၍ရသကဲသို႔ သုံးစြဲသူ ေတြလည္း အလယ္တန္းအဆင့္ ေက်ာင္းသားအရြယ္မွစ၍ အလႊြာေပါင္းစုံ သုံးစြဲေနသည္ကို စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ ျမင္ရ ၾကားရသည္မွာ ၀မ္းနည္းစရာပင္တည္း။ မိမိေတြ႔ဖူးေသာ ရြာတစ္ရြာတြင္ငယ္ရြယ္ေသာ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးမွစျပီး သုံးစြဲေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ သိို႔ေသာ္ လူတိုင္းသုံးစြဲသည္ဟုမဆိုလိုပါ၊ က်န္းမာေရးအဘိန္းကိုေဆး၀ါးအျဖစ္ သုံးစြဲသူရွိသကဲသို႕မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားကို ေဆးစြဲ၍သုံးစြဲသူလည္းရွိပါသည္။ သာေရးနာေရးပြဲမ်ားတြင္လည္း ညလုံးေပါက္ ခ်က္ျပဳတ္ရေသာ စားဖိုမွဴး အိုးသူၾကီးမ်ားအတြက္ ယခင္တြင္ ယမကာမ်ားအစား ေဆးျပားမ်ား ထားရွိေပးသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ မူးယစ္ေဆး သုံးစြဲမႈေၾကာင့္ အိမ္တြင္းမိသားစုျပႆနာ၊ လူမႈေရးျပႆနာ၊ ကိုယ္က်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားမႈ၊ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ျခင္း၊ စီးပြားေရးမ်ားပ်က္စီးျခင္း၊ အရြယ္မတိုင္ခင္ ဘ၀ကိုငယ္ရြယ္စြာ နိဂုံးခ်ဳပ္ရျခင္း စသည့္ မေရမတြက္ႏူိင္ေသာ ဆိုးက်ဳိးမ်ားစြာရွိပါသည္။
ယေန႔အခ်ိန္အခါတြင္ ကမၻာႏွင့္ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသာမက မိမိတို႔လူမ်ဳိး ေခါင္းေဆာင္အပါအ၀င္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ ပေပ်ာက္ေအာင္ တစ္ေန႔တစ္ျခား ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လာသည္ကို ၀မ္းသာစြာေတြ႕ရွိရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘိန္းမစိုက္ပ်ဳိးရဟုတားျမစ္ျခင္း၊ ဘိန္းခင္းမ်ားဖ်က္ဆီးျခင္းျပဳလုပ္ရုံျဖင့္မရသကဲ့သို ဖမ္းဆီးျပီးေထာင္ခ်ရုံျဖင့္မရပါ။ ေရွးဦးစြာလုပ္သင့္သည္မွာ ဘိန္းစိုက္ေတာင္သူတို႔အား ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္း၊ အစားထိုးသီးႏွံ မ်ဳိးေစ႔မ်ား ျဖန္႔ေ၀ေပးျခင္း၊ ထိုမွျဖစ္ထြန္းလာေသာသီးႏွံမ်ားကုိ ေစ်းကြက္ေဖာ္ေဆာင္ေပးျပီး အာမခံေစ်းႏူန္းျဖင့္ ပုံမွန္အ၀ယ္ဒိုင္ ထားရွိေပးရန္ႏွင့္ အျခားတစ္ဖက္တြင္အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကိုလည္း ဖန္တီးေပးရန္လိုပါသည္။ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးစီမံကိန္းေရးဆြဲျပီး လက္ေတြ႔က်က်အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရန္လိုပါသည္။ သို႔မွသာ မလိုလား ေသာဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈကို ေလွ်ာ့ခ်နိင္လိမ့္မည္ဟုယုံၾကည္မိပါသည္။
ခြန္ရက္ခိြဳ,
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS