ေလာကတြင္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ေနာက္လိုက္၊ ဆရာႏွင့္တပည့္သည္ မည္သည့္ေနရာ၊ မည္သည့္အခ်ိန္၊ မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မဆို ရွိစၿမဲပင္ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္မရွိေသာ ေနာက္လိုက္သည္ ဦးတည္ရာ ပန္းတိုင္ မရွိႏိုင္သကဲ့သို႔ ေနာက္လိုက္မရွိလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္သည္ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရွိမည္ မထင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ေနာက္လုိက္၊ ဆရာႏွင့္တပည့္သည္ ကင္းကြာ၍ မရပါ။ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေနာက္လုိက္ ညီညြတ္မႈရွိမွသာလွ်င္ မိမိတို႔ေရာက္ခ်င္ေသာ ပန္းတိုင္၊ မိမိတို႔ လိုခ်င္ေသာအေရြ႕တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေလာ။
ကမၻာေပၚတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ ႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ မည့္သည္ လူမ်ိဳးမ်ားမဆို သူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ သူ႔လူမ်ိဳး၏ အနာဂါတ္အေရးကို ဦးေဆာင္ႏိုင္ရန္ ေခါင္းေဆာင္ ကိုယ္စီရွိၾကပါသည္။ မိမိတို႔ ပအို၀္းတြင္လည္း မိဘျပည္သူမ်ားက အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ ေခါင္းေဆာင္ရွိပါသည္။ ေခါင္းေဆာင္ဟု ဆိုရာတြင္ မိသားစုကအစ အသင္းအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္၊ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကသည္ကို ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ဦးေဆာင္ႏိုင္သူတိုင္း ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ ဟူေသာအခ်က္ကို ကြဲျခားသိရွိလိုပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ “ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလားေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားက၊ ေနာက္ ႏြားတစ္သိုက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လုိက္၏” ဟူေသာ ဆိုရုိးစကားမွာ ေခါင္းေဆာင္သည္ ေရွ႕ကႏြားလားမဟုတ္။ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ကသာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႏြားအုပ္ကို ဦးေဆာင္ေသာ ႏြားလားသည္ ျမက္ႏုရာသို႔ သြားခ်င္သြားေနမည္၊ ေရရွိရာေနရာသို႔ သြားခ်င္သြားေနမည္ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ကႏြားမ်ား လိုက္ပါၾကကုန္၏။
သို႔ေသာ္ ေနာက္ႏြားတစ္သိုက္ အႏၱာရယ္ကင္းကင္းႏွင့္ အခ်ိန္မွန္မွန္ အိမ္ျပန္ေရာက္ႏိုင္မည္မွာ မေသခ်ာလွေပ။ ႏြားေက်ာင္းသားကမူ ႏြားမ်ားကို ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားခ်င္မွ ေခၚလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ အိမ္ျပန္ရမည္။ မည္သည့္လမ္းကို သြားလွ်င္ အႏၱာရယ္ကင္းမည္ သူသိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏြားမ်ားကို အႏၱာရာယ္ကင္းကင္း၊ အခ်ိန္မွန္မွန္အိမ္ကို ျပန္ပို႔ေပးႏိုင္သည္မွာ ေခါင္းေဆာင္၏ အရည္အခ်င္းပင္ မဟုတ္ေလာ။ အလြယ္တကူေျပာရလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္သည္ မဟာဗ်ဴဟာကိုင္ၿပီး ဦးေဆာင္သူက နည္းဗ်ဴဟာကိုင္တြယ္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ေခါင္းေဆာင္သည္ ဦးေဆာင္သူတုိ႔ အတြက္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္း/ မူ၀ါဒကို ေရြးခ်ယ္ေပးသူဟု ဆိုလွ်င္ မမွားေပ။
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ယခုလက္ရွိ မိမိတို႔အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီသည္ ဦးေဆာင္သူေလာ၊ ေခါင္းေဆာင္ေလာဟု ေစာဒကတက္ ေမးျမန္းခ်င္ သူမ်ားရွိလာပါသည္။ ယင္းေမးခြန္းကို ေျဖစရာမလိုဘဲ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီ၏ အတၳဳပၸတိၱကို ျပန္လည္ၾကည့္ရႈျဖင့္ သိရွိႏိုင္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ပအိုု၀္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဦးေဆာင္ေသာ ဦးေအာင္ခမ္းထီသည္ ၁၉၉၁ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ(၁၁)ရက္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္အခါက အျခားလက္နက္ ကိုင္အဖြဲ႔အစည္္းမ်ားေျပာေသာ ေတာ္လွန္ေရးသစၥာေဖာက္္ကို ရဲ၀ံံံ့စြာခံယူၿပီး အဘယ္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူခဲ့သနည္း။ ထိုအခ်က္ကို စိတ္၀င္စားသူမ်ားက အဘဦးေအာင္ခမ္းထီ၏ ပအို၀္းလူမ်ိဳး အနာဂတ္အေရးႏွင့္ဆိုင္ေသာ အေျမာ္အျမင္ကို သိရွိခန္႔မွန္း ႏိုင္ေသာ္လည္း စိတ္မ၀င္စားသူမ်ားက အစိုးရကို ေၾကာက္လို႔သာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခဲ့သည္ဟု လြယ္လြယ္ထင္ ေနသူမ်ားလည္း ရွိေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္အခါတြင္ ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး၏ ဂုဏ္သိကၡာ တစ္ခုတည္းကိုသာ ၾကည့္လွ်င္ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခဲ့မည္ မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ဥေပကၡာျပဳၿပီး ပအို၀္းလူမ်ိဳး၏ အနာဂတ္အက်ိဳးကိုသာ ေျမာ္ျမင္ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
အတိတ္ကျဖစ္ရပ္မ်ားကို သင္ခန္းစာယူတတ္လွ်င္ အရင္းအႏွီးေပးဆပ္မႈမလိုဘဲ လက္ရွိပစၥဳပၸန္အတြက္ အမွန္တရားကို ရရွိႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရယူခဲ့ေသာ ပင္လံုညီလာခံတြင္ မိမိတို႔ပအို၀္းလူမ်ိဳးအေရးကို ေတာင္းဆိုရန္ တိက်ေသာကိုယ္စားလွယ္ မပါ၀င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပအို၀္းလူမ်ိဳး အခြင့္အေရး ဆံုးရႈံးခဲ့ရသည္ကို သင္ခန္းစာယူ၍ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးမ်ား အခြင့္အေရးကို ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးႏိုင္ရန္အတြက္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ယူခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူၿပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးႏွင့္ အျခားလူနည္းစုတိုင္းရင္းသားမ်ားအခြင့္အေရးကို ထည့္သြင္းေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ “ကို္ယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ” ဟူေသာ အက်ဳိးရလဒ္ကို မိမိတို႔ပအို၀္းလူထုအတြက္ ယူေဆာင္လာႏုိုင္ခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။
ႏိုင္ငံေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ စနစ္မည္သို႔ပင္ ေျပာင္းလဲေစကာမူ မေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးဟူေသာ တပ္မေတာ္သာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ လက္တြဲလွ်င္ မိမိတို႔ပအို၀္းလူမ်ိဳး ရသင့္ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးကို အကုန္မရႏိုင္ေတာင္ပင္ မိဘျပည္သူမ်ား စိတ္ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ ပညာသင္ၾကားႏိုင္မည္။ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အဆင္ေျပမႈရွိမည္။ မိမိတို႔အေနႏွင့္ မဟာမိတ္ရရွိသည့္အျပင္ အျခားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ေဘးရန္ကိုပါ ကာကြယ္ႏိုင္မည္ စသျဖင့္ ထိုအခ်ိန္အခါက ကြ်န္ေတာ္တို႔ မေတြးခဲ့ဖူးေသာအရာမ်ားကို ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီက ႀကိဳသိေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ လက္တြဲခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ထိုအခါတြင္ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီက အညံ့မခံဘဲ ေတာ္လွန္းေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုၾကည့္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသာ မယူခဲ့လွ်င္ မိမိတို႔ ပအို၀္းမိဘျပည္သူမ်ား ယခုလက္ရွိတြင္ ဘာျဖစ္မည္ဆိုသည္ကို သိရွိႏိုင္မည္မဟုတ္။ ေသခ်ာေသာတစ္ခုမွာ ယခုလက္ရိွ အေျခအေနကဲ့သို႔ ပညာတတ္ဘြဲ႔ရမ်ားၿပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္တစ္ဖြဲ႔ ေ၀ဖန္၊ ပုတ္ခတ္ႏိုင္မည္မဟုတ္သည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ပညာလြန္၍ တခါတရံတြင္ မိမိတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ကိုပါ ျပန္လည္ ေ၀ဖန္၊ ပုတ္ခတ္ေနသည္ကို စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ရာ ေတြ႔ျမင္ေနရပါသည္။ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ ေက်းဇူးတရားကိုမသိသူမွာ ပအုိ၀္းလူထုသည္ အစိုးရ၏ ႏြားသာျဖစ္သည္ဟု ေျပာခ်င္ေျပာေနလိမ့္မည္။ ထိုပုတ္ခတ္ေျပာဆိုသူမ်ားအတြက္ “ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသာ မယူခဲ့လွ်င္” ဟူေသာ စကားကိုသာ နဖူးေပၚလက္တင္ၿပီး စဥ္းစားေစခ်င္ပါေတာ့သည္။
ယေန႔ေခတ္သစ္တြင္ ပညာမွတစ္ပါး အျခားမည့္သည့္အရာကိုမွ် အားကိုး၍ မရေတာ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူၿပီး ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီက ခ်မွတ္ခဲ့ေသာမူမွာ (၁) ပညာေရး (၂)ပညာေရး ပညာေရးသာျဖစ္သည္။ အဖြဲ႔အစည္းအက်ိဳးအျမတ္ရရွိရန္တြက္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မခ်မွတ္ခဲ့။ ဤသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အနာဂတ္တြင္ ပညာေခတ္ေရာက္လာမည္ကို ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီက ေကာင္းေကာင္းႀကိဳသိေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစယူသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီက ပညာေရးကို ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေဒသ၌ “ဆရာ/မမ်ား မလံုေလာက္ဘူး၊ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းမရွိေသးဘူး”ဟု ေျပာခ်င္မည့္သူ ရိွေနလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဖြဲ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံျဖစ္သည္ႏွင့္အမွ် ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာအရ ျပည့္စံုမႈမရိွ ေသးသည္ကို ေျပးၿပီးျမင္ေစခ်င္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ပအုိ၀္းေဒသသည္ အျခားေဒသမ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ပါက သိသိသာသာ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ေနသည္ကို ျငင္းလို႔မရေပ။ ဤအခ်က္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျဖားတန္ ဦးေအာင္ခမ္းထီသည္ မိမိတို႔ပအို၀္းလူမ်ိဳးမ်ားကို မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ တြန္းပို႔ေပး ႏိုင္ခဲ့သည္မွာ အထင္အရွားသိရွိႏိုင္ပါသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမႈ ကမၻာေပၚတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရွိသည့္အနက္ မိမိတို႔ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီသည္လည္း အေျမာ္အျမင္ရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတို႔ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီတြင္ အလွဴေပးျခင္း၊ ငါးပါးသီလေစာင့္တည္ျခင္း၊ ကိုႏႈတ္ႏုညံ့သိမ့္ေမြ႔ျခင္း၊ အမ်က္မထြက္ျခင္း၊ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူမ်ားကို မဆန္႔က်င္ျခင္း၊ ျပည္သူလူထုကို အခြန္အေကာက္မ်ားႏွင့္ မညႇဥ္းဆဲျခင္း၊ သည္းခံခြင့္လြတ္ျခင္း၊ ေျဖာင့္မတ္ မွန္ကန္စြာ က်င့္ႀကံျခင္း စသည့္ မင္းက်င့္တရား(၁၀)ပါးႏွင့္ျပည့္စံုၿပီး ပအို၀္းလူမ်ဳိးမ်ားအေရးေဆာင္ရြက္ရာတြင္ သေဘာတရားသက္သက္သာ မဟုတ္ဘဲ ေအာက္ေျခဘ၀ကေန ဦးေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္၍ စာေရးသူအေနႏွင့္ မိမိတို႔ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ျဖားတန္ဦးေအာင္ခမ္းထီသည္ ဦးေဆာင္သူမဟုတ္ “ဦးေဆာင္သူ ထက္ပိုေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း” တစ္ဦးပင္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္စားလိုက္ခ်င္ပါသည္။
ခြန္ထင္;ေလေအာင္;
Like On Facebook
Follow On Twitter
Subscribe On RSS