“ ကေလးေတြကို လမ္းျပေပးပါ ကမၻာႀကီးေရ...”

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၆) ရက္

ကမၻာေလာကႀကီးေရ… တို႔ကေလးေတြ ဒီေန႔ေက်ာင္းဆင္းၾကေတာ့မည္။ ကာလအတန္ၾကာသည့္ အထိ မင္းကိုသူတို႔နားလည္ ႏိုင္ၾကဦးမည္ မဟုတ္ပါ။ မင္းသူတို႔ကို ၾကင္ၾကင္နာနာဆက္ဆံေပးပါရန္ ကၽြန္ေတာ္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

မင္းသိသည့္အတိုင္း သူတို႔က ေလာေလာဆယ္အခ်ိန္ထိ ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္ ဗိုလ္လုပ္ေနခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ခံစားခ်က္မ်ား ေ၀ဒနာမ်ားမွန္သမွ် မိဘကမျပတ္အကဲခတ္ၿပီး ေျဖေဖ်ာက္ေပး၍ ကုစားေပးေနခဲ့သည္။ နက္ျဖန္သန္ဘက္ခါစၿပီး အေျခအေနအားလုံးက လုံး၀ျခားနားသြားလိမ့္မည္။ အရင္တုန္းက တစ္ခါမွမႀကံဳဖူးေသာ စြန္႔စားခန္းခရီးတြင္ ဒုကၡဆင္းရဲမ်ား၊ ၀မ္းနည္းေၾကကဲြစရာမ်ားလည္း ႀကံဳရလိမ့္မည္။ သူႏိုင္ငါႏိုင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရေသာ တိုက္ပဲြတြင္လည္း ဆင္ႏႊဲရလိမ့္မည္။ ဤခရီးလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔၏ ယုံၾကည္မႈမ်ား၊ ေမတၱာတရားမ်ား၊ ခံႏိုင္ရည္မႈမ်ား၊ သိနားလည္မႈမ်ား အမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ေလးေတြကို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံေနရသည္ဘဲ ကမာၻႀကီးေရ။

သူတို႔သိသင့္သိထိုက္ေသာအရာမ်ား သိေအာင္တတ္ေအာင္ သင္ျပေပးစမ္းပါ။ ထို႔အျပင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး တတ္ႏိုင္သမွ် ညွာညွာတာတာေလး ကိုင္တြယ္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ ေလာကႀကီးတြင္ လူတိုင္းသမာသမတ္ရွိၾကသည္မဟုတ္ပါ။ တရားသျဖင့္ လုပ္ေနၾကသည္မဟုတ္၊ မမွန္မကန္ေသာ လူသည္လည္းရွိၾကသည္ကို သူတို႔သိဖို႔လိုေသးပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ လူဆိုးတစ္ေယာက္ရွိတိုင္း ဇာတ္လိုက္လူစြမ္းေကာင္းတစ္ေယာက္ အျဖစ္ရွိေနသည္။ လိမ္ညာေကာက္က်စ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ရွိတိုင္း ေလးစားၾကည္ညိဳစရာေကာင္းေသာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ရွိစၿမဲပါ။ ကိုယ့္ကို ဒုကၡေပးမည့္ ရန္သူတစ္ေယာက္ရွိတိုင္း ကိုယ့္ကိုကူညီရိုင္းပင္းမည့္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရွိသည္ကို လည္း သင္ၾကားေပးေစခ်င္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အခ်ိန္အားျဖင့္ ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြေသာ ေငြတစ္က်ပ္သည္ အလကားရေသာ ေငြတစ္ရာထက္ တန္ဖိုးရွိသည့္အေၾကာင္း၊ အရံႈးကို အၿပံဳးမပ်က္ခံယူတတ္မွသာ ေအာင္ႏိုင္ခ်ိန္တြင္ ျပည့္ျပည့္၀၀ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္မည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းမ်ားကိုလည္း သူတို႔သိနားလည္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေစခ်င္ပါသည္။

ျဖစ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ သူတုိ႔၏ မနာလို၀န္တိုစိတ္တြင္ ကင္းစင္ေအာင္ သူတစ္ပါး၏ အဆင္ေျပမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္လည္း မုဒိတာပြားတတ္ေအာင္ သင္ၾကားေပးေစခ်င္ပါသည္။ မေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ ႀကံဳရသည့္ အခါမ်ဳိးတြင္ အရံႈးဒဏ္ကို ႀကံ့ႀကံံ့ခံႏိုင္၍ ဇဲြသတိၱရွိရွိႏွင့္ ေအာင္ျမင္သည္အထိ ဆက္ႀကိဳးစားမည္ဆိုေသာ စိတ္ဆႏၵဆက္လက္ျပင္းျပေနတတ္ဖို႔လည္း သင္ၾကားေပးပါ။ သိမ္ေမြ႔သူကို သိမ္ေမြ႔စြာ ဆက္ဆံတတ္ဖို႔၊ မာေက်ာသူႏွင့္ေတြ႔သည့္အခါ ကိုယ္လည္းမာေက်ာႏိုင္ဖို႔ လမ္းညႊန္ေပးပါ။ အမ်ားေနာက္ေရာေယာင္မလိုက္ဘဲ ကိုယ့္အသိဥာဏ္၊ ကိုယ့္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္တတ္ဖို႔၊ ဘယ္သူ႔စကားကိုမွ နားပိတ္မထားေသာ္လည္း ၾကားသမွ်စကားကို အမွန္တရားျဖင့္ ဆန္ခါႏွင့္စစ္ၿပီးမွသာ လက္ခံမွတ္သားတတ္ဖို႔၊ ၀မ္းနည္းေၾကကဲြခ်ိန္ တြင္လည္း အၿပံဳးမပ်က္ေနတတ္ဖို႔၊ သို႔ေသာ္ မ်က္ရည္က်ျခင္းကိုလည္း ရွက္စရာဟု မယူဆဖို႔၊ တစ္ခါတစ္ရံ ရႈံးနိမ့္ျခင္းတြင္လည္း ဂုဏ္က်က္သေရရွိေနတတ္ၿပီး ေအာင္ျမင္လ်က္ စိတ္ပ်က္ရျခင္း ဆိုသည္မ်ဳိးလည္းရွိ ေၾကာင္း သိရွိဖို႔သင္ၾကားေပးေစခ်င္ပါသည္။ မိမိဦးေႏွာက္၏ၾကြက္သားကို ေၾကးအျမင့္ဆုံးေပးသူထံ ေရာင္းခ် တတ္ဖို႔၊ သို႔ေသာ္ ႏွလုံးသားႏွင့္၀ိညာဥ္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ  ေစ်းႏႈန္းမသတ္မွတ္ရန္လည္း သင္ဖို႔လိုလိမ့္မည္။

အကယ္၍ ျဖစ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ မိမိႏွင့္သူတစ္ပါးႏိႈင္းယွဥ္သည္မ်ဳိး မလုပ္ဖို႔လည္း သင္ျပေပးေစခ်င္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္္ဆိုေသာ္ ေလာကႀကီးသည္ ကိုယ့္ထက္ႀကီးက်ယ္ေသာလူ၊ ကိုယ့္ထက္နိမ့္ပါးေသာလူ မ်ားသည္ အၿမဲရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္စံခ်ိန္ကိုယ္ခ်ဳိးႏွိမ္ေအာင္၊ မိမိ၏ယခင္ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားထက္ ထူးျခားသာလြန္ေအာင္ ၿပိဳင္ဆိုင္ႀကိဳးစားဖို႔သာ သူတို႔ကို သင္ၾကားေစခ်င္သည္။ ေလာကႀကီးတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ အေလာင္းအစားလုပ္ရေသာ အခါမ်ဳိးရွိသလို အံစာတုံးကိုလက္လႊဲေပးရသည့္အခါမ်ဳိးလည္း ရွိၾကသည္ကို သူတို႔သိဖို႔လိုလိမ့္မည္။

ေလာကႀကီးေရ သူတို႔ကိုၾကင္ၾကင္နာနာဆက္ဆံၿပီး အလိုမလိုက္ဘဲ၊ သိပ္လည္းမ်က္ႏွာသာမေပးဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မီးဒဏ္ကိုနာနာခံၿပီးမွသာ အသားေကာင္းေသာသံမဏိျဖစ္လာမည္။ ထို႔အတြက္သူတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို ယုံၾကည္ေသာစိတ္ထက္သန္ျပင္းျပစြာရွိဖို႔ ေမြးျမဴေလ့က်င့္ေပးပါ။ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ယုံၾကည္စိတ္ရွိမွ လူသားတစ္ရပ္လုံးအေပၚ ယုံၾကည္ေသာစိတ္ သူတို႔တြင္ ကိန္းေအာင္းလာလိမ့္မည္။

ကိုးကားခ်က္ - ေဖျမင့္ (ႏွလုံးသားအာဟာရစာအုပ္)
မူေပးမုဲင္းေကာင္