“ေပါင္းစည္းအားႏွင့္ ေက်ာက္စရစ္ေလး”

ေတာင္ႀကီး၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၆) ရက္

ကမၻာေပၚတြင္ သဘာ၀သယံဇာတမ်ားစြာရွိၾကသည္။ လူသားအားလံုးမွီတင္းေနထိုင္ရာ အိမ္ကေလးမ်ားျဖစ္သည့္ ၀ါးအိမ္၊ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္၊ အုတ္အိမ္ႏွင့္ အျခားအိမ္ပံုစံမ်ားကိုလည္း သဘာ၀သယံဇာတမ်ားႏွင့္သာ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ အိမ္ကေလးကိုယ္စီမွာ ကိုယ္ပိုင္အရည္အေသြး ႏွင့္ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအားမ်ားကိုယ္စီရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိမ္ကေလးမ်ားသည္ အခ်ိန္ကာလလိုက္ၿပီး ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအားမ်ား ကြာျခားသြားတတ္သည္။ ထိုသို႔ေသာႀကံ႕ခိုင္မႈစြမ္းရည္၊ ခံႏိုင္ရည္ စြမ္းအားမ်ားကြာျခားလာသည္ႏွင့္အမွ် ရပ္တည္မႈအေျခအေနလည္း မတူညီႏိုင္ပါ။ ကမၻာေပၚရွိလူသားအားလံုးသည္ ၀ါးပင္ကေလး၊ သစ္ပင္ကေလး၊ ေက်ာက္စရစ္ကေလး  မ်ားႏွင့္   တူပါသည္။ လူသားခ်င္းတူညီေပမဲ့ အသက္ရႈတာျခင္း ကြာျခားသည္ ဆိုၾကသည့္အတိုင္း လူမ်ားသည္ သဘာ၀သယံဇာတမ်ားျဖစ္ေသာ သစ္၊  ၀ါး၊ ေက်ာက္စရစ္ကေလးမ်ားဘ၀ႏွင့္ တူပါသည္။ လူတိုင္း၏ အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္္း၊ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရျခင္းသည္  အတူတူပင္ျဖစ္သည္။  ဤသတၱ ေလာကႀကီးထဲမွာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားတာျခင္းတူေသာ္လည္း ေလာကဓံတရား ခံႏိုင္ရည္ စြမ္းအားမ်ား မတူၾကပါ။   တခ်ဳိ႕ကသစ္လို လူေတြအသံုးျပဳျခင္းခံရၿပီး၊ တခ်ဳိ႕က၀ါးလိုလူေတြ လိုအပ္ခ်က္အရ အသံုးျပဳျခင္းခံရျပန္သည္။ ေက်ာက္စရစ္ကေလးေတြလိုလည္း လူေတြနည္းမ်ဳိးစံု အသံုးျပဳျခင္းခံရသည္။ လူေတြလုပ္ေဆာင္မႈအေပၚ အေျခခံၿပီးတာရွည္ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအား ေျပာင္း လဲတတ္ၾကသည္။ ဥပမာ-ေက်ာက္စရစ္ကေလးမ်ားသည္ လူတို႔၏လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ေပါင္းစည္းတည္ေဆာက္ထားျခင္းခံရတတ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ေပါင္းစည္းမႈစြမ္းအားေၾကာင့္ ေက်ာက္စရစ္ကေလးမ်ားသည္ အင္အားမ်ားပိုမိုေတာင့္တင္းလာၿပီး ေလာကဓံ တရားတိုက္ခိုုက္မႈကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ေက်ာက္စရစ္အရိုင္းတံုးကေလးမ်ားႏွင္႔တူေသာ လူသားမ်ားသည္  ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္းမ်ား၊   တန္ဖိုးမ်ား ကိုယ္စီရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အမွားအမွန္၊ အေကာင္းအဆိုးကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္သည့္ အသိပညာတည္းဟူေသာအရာမရွိလွ်င္ ဘိလပ္ေျမႏွင့္ ေရာစပ္ေပါင္းစည္းမထားေသာ ေက်ာက္စရစ္ႏွင့္တူသည္။ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအားအေလွ်ာက္ သူ႔တန္ဖိုးႏွင့္ သူရွိေနေသာ္လည္း ပိုမိုတန္ဖိုးရွိအသံုး၀င္ေသာ အရာျဖစ္မလာႏိုင္ပါ။ လူသားတိုင္းသည္ ေမြးဖြားလာကတည္းမွစ၍ ရယ္ေလ့ရွိေသာ၊ ၿပံဳးေလ့ရွိေသာ၊ ၾကင္နာေလ့ရွိေသာ၊ ငိုေလ့ရွိေသာ စသည့္စိတ္ထားမ်ားသည္ ပင္ကိုယ္ရွိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပညာ၏ အဓိကပင္ရင္းျဖစ္ေသာ သည္းခံျခင္း၊ ခြင့္လြတ္ျခင္း၊ စာနာျခင္း၊ နားလည္ျခင္းစသည့္ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာ တရားမ်ားကို
ထည့္သြင္းေပးရန္ လိုပါသည္။ သို႔မွသာ ေလာကဓံတရားကို ခံႏိုင္ရည္ရွိသူမ်ား ျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။  ေက်ာက္စရစ္ကေလး တစ္ခုတည္းျဖင့္ ခိုင္မာသည့္အရာတစ္ခုကို တည္ေဆာက္လို႔မရသလို   လူသား တစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာပတ္၀န္းက်င္၊ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းကို တည္ေဆာက္၍   မရႏိုင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ေက်ာက္စရစ္ အရုိင္းတံုးမ်ားကို ေပါင္းစုၿပီးက်စ္လစ္ခိုင္မာေသာ အရာတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ဖန္တီးဖို႔ရန္အတြက္
ဘိလပ္ေျမလိုသလို လူသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွာရွိသည့္ ကိုယ္စီတန္ဖိုး အရုိင္းတံုးမ်ားကို ေပါင္းစည္းဖို႔
အတြက္ နည္းပညာလိ္ုအပ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ က်စ္လစ္ခိုင္မာၿပီး ေလာကဓံတရားမ်ား၏ အထုအေထာင္းေတြကို ရင္ဆိုင္အံတုရင္း ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာသည့္ လူ႔အဖြဲဲ႕အစည္းျဖစ္္ရန္အတြက္ ညီညြတ္ေသာအင္အားမ်ားရွိဖို႔လည္းလိုသည္။ ညီညြတ္ၿပီး အင္အားရွိသည့္ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ပညာတည္းဟူေသာ အရာႏွင့္ေပါင္းစပ္ဖို႔လိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀သည္အဓိပၸၸါယ္တစ္ခုရွိရမည္၊ ရွင္သန္ရမည္ ေကာင္းရာေကာင္းက်ဳိးတြက္ မိမိ၏မိသားစုအတြက္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းဖို႔ရန္အတြက္ တိုင္းျပည္ ေကာင္းဖို႔ရန္အတြက္ အဆင့္ဆင့္ႀကိဳးစားသြားရမည္ ျဖစ္သည္။ ႀကိဳးစားမႈတိုင္းတြင္ အနစ္နာခံမႈႏွင့္ စြန္႔စားမႈကို ထပ္တူေပါင္းစည္းမႈသည္လည္း ေအာင္ျမင္မႈလမ္းေၾကာင္းဆီသို႔ပ်ံသန္းဖို႔ရန္အတြက္ အေတာင္ပံတစ္စံုျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဘ၀ဆိုသည့္လမ္းေၾကာင္းတြင္ ေငြေၾကးဆိုေသာအခက္အခဲ    (သို႔မဟုတ္)  အျခားေသာအတားအဆီးမ်ားသည္ ေသြဖီ္မႈ၏အေၾကာင္းတရားမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ သည္။  ပတ္၀န္းက်င္၏ရုိက္ခတ္မႈလိႈင္းသည္ မိမိဘ၀ကိုဖန္တီးျခင္းမဟုတ္ဘဲ မိမိကသာ မိမိပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းကို ဖန္းတီးႏိုင္ရမည္ဆိုသည့္ ခံယူခ်က္ကို ေလးနက္စြာသေဘာေပါက္ပါက တန္ဖိုးရွိေသာ ေက်ာက္စရစ္ကေလးျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။  အခက္အခဲ၊ အၿပိဳင္အဆိုင္၊ အတြန္းအတိုက္တို႔ွ ဆီးၾကိဳေနျခင္းသည္ ဘ၀အတြက္ရဲ၀ံ႔စြာ စြန္႔စားေက်ာ္လႊားဖို႔သာျဖစ္ၿပီး ရပ္တန္႔ေနရန္ အေၾကာင္းရင္း လံုး၀မဟုတ္ေၾကာင္းကို ေလးနက္စြာ နားလည္သေဘာေပါက္ပါက (Step by Step) တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ႀကိဳးစားကာ ေအာင္ျမင္မႈကိုဆြတ္ခူးယူႏိုင္မည္မွာ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္ သည္။

ခမ္းစႏၱာပအို၀္းမူေပ